فرایند طراحی در آموزش معماری ؛ دانشگاه های نسل سوم ( نمونه موردی : دانشگاه هنر اسلامی تبریز )

دانشگاه‌ ها‌ از زمان آغاز فعالیت، ادوار متفاوتی را پشت سر گذاشته‌اند. ماموریت اصلی دانشگاه‌ها در ابتدای شکل‌گیری، آموزش نسل‌های آتی بود اما به تدریج پژوهش نیز جزء لاینفک آن شد و نسل جدیدی از دانشگاه‌ها پدیدار شدند که در آن‌ها در کنار آموزش، فعالیت‌های پژوهشی نیز مورد توجه بودند. بدون شک امروزه دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی به این نتیجه دست یافته اند که استفاده از شیوه های سنتی دانشگاهی یعنی آموزش و پژوهش به تنهایی قادر به انجام وظیفه خود نسبت به تربیت دانشجویان کارآمد که آینده کشور در دستان آن ها شکل خواهد گرفت نخواهند بود چرا که مسئله بحران اقتصاد جهانی و مشکلات اقتصادی کشور این موسسات را مجاب به این مسئله کرده است که در کنار آموزش و پژوهش به تحقق آرمان های دانشگاه های نسل سوم اقدام نمایند. دانشگاه نسل سوم پیوند مستقیمی میان آموزش و صنعت است. دانشگاه هنر اسلامی تبریز نیز اقداماتی را جهت تحقق این آرمان و پیوستن به نسل سوم دانشگاه را در برنامه های خود دارد. در این پژوهش سعی بر آن کرده ایم تا به مقایسه مقوله ای از چندها مقوله مطرح در امر معماری میان دانشگاه هنر اسلامی تبریز و دانشگاه های برتر جهان بپردازیم و شیوه های آموزش فرایند طراحی در معماری را در دانشگاه های نسل سوم بسنجیم. نتایج حاصل از پژوهش بیانگر آن بوده است که معماران مطرح فارغ التحصیل از دانشگاه های برتر جهان و همچنین اساتید این دانشگاه ها فرایندی استاندارد برای طراحی بر اساس نظریات مطرح شده در معماری را پیروی می کنند و اساتید دانشگاه هنر اسلامی تبریز نیز این فرایند های استاندارد را در شیوه های آموزش دروس طرح به کار می برند. پس دانشگاه هنر اسلامی تبریز در آموزش فرایند طراحی معماری برنامه متناسب با برنامه دانشگاه های کارآفرین را دارد و عمده تفاوت این دانشگاه با دانشگاه های کارآفرین را باید در سایر مقوله ها و شاخصه ها جست و جو کرد.