بررسی مقایسه ای خصوصیات مکانیکی بتن های ژئوپلیمری حاوی سنگدانه های بازیافتی ژئوپلیمری ضایعاتی شامل الیاف های پلی پروپیلن و فولادی

امروزه مقوله محیط زیست و توسعه پایدار در جوامع بشری در تمامی زمینه های علوم و فنون امروزه جزو دغدغه های بشر محسوب می شود و سبب ایجاد رویکردهای جدید در زمینه های مختلف از جمله علوم مهندسی شده است. بررسی روشها و فرایند های همگام با محیط زیست و مطابق با سیاست های توسعه پایدار مانند بازیافت مصالح ساخت و ساز به طور خاص بتن یکی از این رویکردهای مورد بحث می باشد که در دهه های اخیر مورد بررسی و تامل قرار گرفته است. از طرفی بتن به عنوان عامل مهمی در انتشار گاز های گلخانه ای نیز شناخته می شود و تلاش ها جهت بهره گیری از فناوری های جدید برای تولید بتن های دوست دار محیط زیستی یا اصطلاحا بتن سبز در جریان است. یکی از این بتن ها بتن ژئوپلیمری نام دارد. در این پایان نامه با نگاه به این دو مساله تلاش شده بحث بازیافت بتن های ژئوپلیمری مورد بررسی قرار گرفته و به این سوال پاسخ داده شود که آیا خود بتن های ژئوپلیمری که تلاش می شود به آن برچسب دوستدار محیط زیست زده شود و استفاده از آن به عنوان جایگزین مناسب برای بتن های متداول سیمانی (پرتلند) شناسانده شود ، قابلیت بازیافت و استفاده مجدد به عنوان سنگدانه های بازیافتی دارد یا خیر . و همچنین مزیت های استفاده از الیاف های فولادی و پلی پروپیلن به طور ترکیبی که امروزه برای بهبود ضعف های شناخته شده ی بتن با سنگدانه های بازیافتی سیمانی مورد استفاده قرار میگیرد بر روی بتن های بازیافتی ژئوپلیمری نیز بررسی شود. لذا در این تحقیق به طور کلی 16 طرح اختلاط در نظر گرفته شده که در آنها از یک طرف ، بتن هایی با درصد های مشخص ترکیب سنگدانه های حاصل از بازیافت بتن های ژئوپلیمری با سنگدانه های طبیعی ساخته شده است و از طرف دیگر مقادیر مختلف درصد حجمی الیاف پلی پروپیلن و الیاف فولادی به صورت ترکیبی مورد استفاده قرار گرفته است خصوصیات مکانیکی آنها بررسی و مقایسه شده است. بر طبق نتایج به دست آمده به طور کلی شاهد این امر بودیم که با افزایش درصد سنگدانه های بازیافتی مقاومت وکیفیت بتن اندکی کاهش پیدا میکند و با افزایش میزان الیاف مصرفی تا درصد های حجمی 1/0 درصد برای الیاف پلی پروپیلن و 1 درصد برای الیاف فولادی، خواص مکانیکی نمونه های بتنی بهبود می یابند و اضافه کردن الیاف در مقادیر بیش از این درصد ها، منجر به برخی تاثیرات منفی بر روی خواص مکانیکی بتن ها می شود.