بررسی تاثیر بهسازی ساختگاه با روش تراکم دینامیکی

احداث بسیاری از سازه‌های مهندسی مستلزم اصلاح ساختگاه و بستر مورد نظر می باشد، به طوریکه ظرفیت باربری خاک آن منطقه افزایش پیدا کند. در این راستا به کلیه روشهایی که باعث رسیدن به این هدف می‌شود، تراکم خاک می‌گویند. به طور کلی از فواید تراکم خاک می‌توان به افزایش ظرفیت باربری خاک، کاهش نشست‌های ناخواسته، و پایداری شیروانی‌ها اشاره کرد. تراکم با دستگاه های رایج از جمله غلطک‌های استوانه ای صاف و پاچه بزی می‌تواند تا 30 سانتیمتر سطح خاک را متراکم کند. در صورتیکه برای تراکم در لایه‌های عمیق‌تر خاک، می‌بایست از تراکم دینامیکی استفاده کرد. به عبارت دیگر، تراکم دینامیکی روشی است به منظور افزایش تراکم و بهسازی عمیق خاک در شرایطی که به دلیل محدودیت های زیرسطحی، استفاده از سایر روش ها مناسب نیست. اساس این روش، بر پایه انتقال انرژی موج در لایه خاک تراکم پذیر به منظور بهبود پارامترهای ژئوتکنیکی در عمق مورد نظر است. برای طراحی مناسب سازه‌های بزرگ لازم است شرایط بهینه انتخاب گردد، به طوریکه روش انتخاب شده می‌بایست توجیه فنی و اقتصادی و زیست محیطی داشته باشد. بر این اساس انتخاب روش بهسازی ساختگاه بعد از روش تغییر ابعاد شالوده می‌باشد، در حالیکه نسبت به اجرای شالوده‌های عمیق برتری دارد.