پیش‌بینی نشست سطح زمین در خط دو تونل مترو کرج به روش تحلیلی

افزایش جمعیت و گسترش شهرها سبب توسعه سیستم‌های حمل‌ونقل زیرزمینی و مترو‌ها شده است. امروزه استفاده از تونل‌های شهری به دلیل کاهش آلاینده‌های زیست‌محیطی و کاهش بار ترافیکی در شهرهای بزرگ رو به افزایش است. یکی از نکاتی که در حین طراحی و اجرای فضاهای زیرزمینی باید موردتوجه قرار گیرد، تخمین و پیش‌بینی میزان نشست سطح زمین است تا از خسارت بر سازه‌های سطحی و تسهیلات زیرزمینی جلوگیری شود. در مرحله مطالعات مفهومی سریع‌ترین و ساده‌ترین روش برای برآورد نشست سطح زمین استفاده از روش‌های تحلیلی است. روش‌های تحلیلی علی‌رغم اینکه به اطلاعات ژئومکانیکی گسترده‌ای نیاز ندارند، از دقت قابل قبولی برخوردار هستند. لذا در این مطالعه به‌منظور برآورد میزان نشست سطح زمین در خط دو تونل متروی کرج از دو روش تحلیلی لگاناتان-پاولوس و بابت استفاده‌ شده است. مقایسه نتایج حاصل از روش‌های تحلیلی با داده‌های حاصل از رفتارنگاری تونل نشان می‌دهد که روش تحلیلی لگاناتان-پاولوس تخمین بهتری از نشست سطح زمین در این پروژه نسبت به روش تحلیلی بابت ارائه می‌دهد اما به‌طورکلی مقادیر نشست سطح اختلاف چندانی با یکدیگر ندارند. بنابراین استفاده از روش‌های تحلیلی برای برآورد میزان نشست سطح زمین در مرحله مطالعات مفهومی نتایج قابل قبولی ارائه خواهد داد.