بررسی تاثیر غلظت هیدروکسید سدیم و نسبت وزنی محلول‌های قلیایی بر ویژگی‌های مکانیکی بتن ژئوپلیمری

بتن یکی از پرکاربردترین و مهم‌ترین مصالح ساختمانی با قیمت مناسب‌ و با فرم‌پذیری مناسب است. به علت مصرف بالای بتن و پیرو آن نیاز به تولید سیمان و توجه به اثرات تخریب کننده‌ی محیط زیست به واسطه‌ی کارخانه‌های تولید سیمان، جایگزین ساختن محصولاتی مانند بتن‌های ژئوپلیمری امری ضروری است. خمیر بتن ژئوپلیمری حاصل واکنش یک ماده‌ی جامد آلومینا-سیلیکاتی با محلول قلیایی برای تهیه‌ی یک ماده‌ی چسباننده قابل جایگزین با سیمان پرتلند هیدراته است. با توجه به تاثیر مواد بر ویژگی‌های مکانیکی بتن ژئوپلیمری، در این پژوهش به بررسی تاثیر غلظت محلول هیدروکسید سدیم و تاثیر نسبت وزنی هیدروکسید سدیم به سیلیکات سدیم بر مقاومت فشاری، مقاومت کششی و مدول الاستیسیته‌ی بتن ژئوپلیمری پرداخته شده است. برای این منظور 6 طرح اختلاط در نظر گرفته شده است و آزمایش مقاومت فشاری بر روی نمونه‌های 7، 28 و 90 روزه انجام گردید، هم‌چنین آزمایش‌های مقاومت کششی و تعیین مدول الاستیسیته نیز بر روی نمونه‌های 28 روزه انجام گردید. نتایج حاصل از آزمایش‌ها نشان دادند، با کاهش نسبت هیدروکسید سدیم به سیلیکات سدیم که موجب افزایش مقدار سیلیکات سدیم در بتن می‌گردد، مقاومت فشاری بتن افزایش می‌یابد. هم‌چنین با افزایش غلظت هیدروکسید سدیم به علت افزایش یونیزه شدن سرباره و افزایش میزان محصولات واکنش سرباره، مقاومت فشاری بتن افزایش می‌یابد. هم‌چنین افزایش غلظت هیدروکسید سدیم و کاهش نسبت هیدروکسید سدیم به سیلیکات سدیم موجب افزایش مقاومت کششی بتن ژئوپلیمری می‌شود. در اندازه گیری مدول الاستیسیته، مشاهده شد که با افزایش غلظت هیدروکسید سدیم و کاهش نسبت هیدروکسید سدیم به سیلیکات سدیم، مدول الاستیسیته کاهش یافته است.