مقایسه بتن خودتراکم پوزولان دار(افزودنی توف)با الیاف پلی پروپیلن بر روی خواص مکانیکی بتن در چرخه ذوب و یخ‌زدگی بتن

در آزمایش اول تاثیر پوزولان طبیعی(توف)بربتن خودتراکم در فاز خمیری و سخت شده مورد بررسی قرار گرفته است به همین منظور 5 طرح اختلاط برای این آزمایش تهیه و در دو بخش مورد آزمایش قرار گرفت. بخش اول آزمایشهای بتن تازه شامل اسلامپ )برای بتن معمولی(، جریان اسلامپ )برای بتن خودتراکم( و زمان جریان )برای بتن خودتراکم( وآزمایشات جعبه(l.u.v.j) بخش دوم آزمایش های بتن سخت شده شامل مقاومت فشاری و آزمایش مقاومت خمشی بود. نتایج نشان داد که محدوده اسلامپ برای بتن معمولی بین 6 تا 5/10، جریان اسلامپ برای بتن خودتراکم از 5/55 تا 5/62 ، محدوده زمان جریان اسلامپ برای بتن خودتراکم بین 5/2 تا4 ثانیه می باشد. مقاومت فشاری در بتن معمولی در فاز سخت شده در 7 روز و 28روزه 47/42 و 52/78 و در بتن خودتراکم در فاز سخت شده در 7 روزه بین 46/54 تا 40/7 مگاپاسکال می باشدو در 28 روزه بین 58/25 تا 49/85 مگاپاسکال به دست آمده. بنابراین استفاده از مواد پوزولانی باعث افزایش قابل توجه مقاومت فشاری بتن شده است و استفاده از پوزالان توف در این تحقیق باعث کاهش کارایی بتن شده است . بر این اساس بیشترین مقاومت فشاری 7 روزه و 28 روزه ، مربوط به نمونه های تقویت شده با 15% پوزالان توف است. با توجه به نتایج بدست آمده مشخص است که با گذشت زمان از 7 روز به 90 روز، مدول گسیختگی در نمونه های تقویت شده با پوزالان توف، کاهش یافته است این مطالب نشان می دهد که مدول گسیختگی بتن مسلح به پوزالان، تا حدود زیادی به شرایط بتن بستگی دارد. استفاده از مواد پوزولانی باعث افزایش قابل توجه مدول گسیختگی بتن شد. با افزایش سن نمونه‌ها از 7 روز به 90 روز، مدول گسیختگی ویژة سیمان کاهش یافت.در آزمایش دوم تاثیر الیاف پلی پروپیلن بر خصوصیات مکانیکی و عملکرد در مقابل حرارت و یخ زدگی بتن سبک خودتراکم مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور سه مقدار مختلف الیاف پلی پروپیلن به بتن سبک خودتراکم افزوده شده و اثر آن بر خصوصیات رئولوژیکی و مکانیکی، از جمله مقاومت های فشاری، کششی و خمشی، و بر عملکرد بتن در برابر حرارت و یخزدگی مطالعه شده است. پس از انتخاب طرح شاهد، آزمایش‌های مقاومت فشاری و کششی در سنین 28 و 90 روزگی، آزمایش خمش و حرارتی در سن 90 روزگی و آزمایش یخزدگی در سن 28 روزگی روی نمونه ها انجام شده است. براساس نتایج حاصل از آزمایش ها، وجود الیاف پلی پروپیلن سبب افزایش مقاومت کششی تا 95درصد و افزایش مقاومت فشاری تا 16درصد شده است. همچنین وجود الیاف پلی پروپیلن در بتن، سبب بهبود دوام بتن در حرارتهای بالا شد.