بازاندیشی آموزش خلق ایده پردازی در فرآیند طراحی معماری با توجه به معماری معاصر

آموزش معماری در کارگاه های طراحی یکی از مهم ترین آموزش ها در دوران تحصیلی برای دانشجویان معماری به شمار می آید. به همین دلیل افراد بسیاری در این رابطه تلاش های زیادی کرده اند تا مشخص شود که روش های مناسب برای آموزش کارگاهی باید دارای چه خصوصیاتی باشد. آموزش درس «آشنایی با معماری معاصر»، که در قالب دو واحد درسی الزامی برای دانشجویان کارشناسی رشته معماری ارائه می شود، بر متدهای متفاوتی در دانشگاه های ایران استوار است. ﺑﻪ اﻋﺘﻘﺎد ﺑﺮﺧﻲ، آﻣﻮزش ﻣﻌﻤﺎری در اﻳﺮان، ﺟﻮاﺑﮕﻮی ﻧﻴﺎزﻫﺎی ﺣﺮﻓﻪ ای و ﺗﺨﺼﺼﻲ داﻧﺸﺠﻮﻳﺎن نیست. در فعالیت ﻫﺎی آﻣﻮزﺷﻲ ﻫﻤﻮاره اﺳﺘﺎد در ﺗﻼش اﺳﺖ ﺑﺎ ﺑﻬﺮه ﮔﻴﺮی از روش ﻫﺎی ﻣﺨﺘﻠﻒ ﺗﺪرﻳﺲ، ﻣﻮﻗﻌﻴﺘﻲ را ﺑﺮای ﻛﺴﺐ داﻧﺶ ﻫﺎ، ﻣﻬﺎرت ﻫﺎ و ﻧﮕﺮش ﻫﺎی ﻣﻄﻠﻮب در دانشجویان ﻓﺮاﻫﻢ ﺳﺎزد. از آنجا که دوران معاصر ایران یکی از دوران های بسیار پر چالش در معماری این سرزمین بوده، و تغییر فرم های معماری پس از هزاران سال، در این دوران آغاز و تداوم یافته، آشنایی دانشجویان ایرانی با این دوره از معماری سرزمینشان، یک ضرورت اجتناب ناپذیر می باشد. مقاله حاضر در نظر دارد تا با مورد مطالعه قرار دادن شیوه تدریس دروس معماری معاصر در دانشکده های ایران، به آموزش دروس طراحی معماری خلاقانه تر برسد. بدین لحاظ، ضرورت بازاندیشی در محتوا، کمیت و کیفیت آموزش این درس در چارچوب اهداف ستاد انقلاب فرهنگی، یک ضرورت قابل ملاحظه در برنامه آموزش معماری تلقی می گردد. نتایج این تحقیق نشان می دهد که با تلاش در رفع نواقص و کاستی های آموزش مبانی نظری که به طور خاص درس «آشنایی با معماری معاصر» مورد بحث بود، می توان به سوی آموزش هرچه بهتر معماری در دانشگاههای کشور، گام برداشت. گردآوری اطلاعات با بررسی متون کتابخانه ای شامل کتب و مقالات تهیه شده در زمینه آموزش ایده پردازی در فرآیند طراحی با توجه به معماری معاصر انجام گرفته است.