ارزیابی و رتبه‌بندی موانع استقرار نظام یکپارچه hse در پروژه‌های عمرانی با استفاده از روش یکپارچه فازی تحلیل سلسله مراتبی و topsis (مطالعه موردی پروژه‌های عمرانی استان چهارمحال و بختیاری)

شناسایی موانع استقرار نظام یکارچه hse (ایمنی بهداشت و محیط زیست) در میان پیمانکاران عمرانی و ارائة یک طبقه‌بندی از حیث میزان اولویت عوامل شناسایی شده، به عنوان هدف اصلی این پژوهش پیمایشی و کاربردی مورد توجه است. به منظور دستیابی بدین هدف پس از بررسی پیشینة تحقیقاتی، سیزده عامل به عنوان موانع استقرار نظام یکارچه hse (ایمنی، بهداشت و محیط‌زیست) در پروژه‌های عمرانی مورد نظر قرار گرفت و با استفاده از ابزار پرسشنامه بر روی نمونه‌ای متشکل از 35 نفر از مدیران شرکت‌های پیمانکاری، مدیران شرکت‌های مهندسین مشاور، مدیران و کارکنان دستگاه‌های اجرایی استان چهارمحال و بختیاری و چند نفر از اساتید دانشگاه، داده‌ها گردآوری شد. روش مورد استفاده بر روی داده‌های گردآوری شده جهت رتبه‌بندی موانع، از روش یکپارچه فازی تحلیل سلسله مراتبی و تاپسیس فازی می‌باشد. نتایج تحلیل‌ها گویای آن است که عدم وجود یا قدیمی بودن ساختار مناسب hse در شرکت‌های پیمانکاری، عدم وجود برنامه‌های آموزشی برای نیروهای پیمانکار در حوزه hse، عدم تعامل بین کارفرما، مشاور و پیمانکار درخصوص مسائل hse، عدم وجود فرآیندی مشخص در دستگاه‌های اجرایی جهت ارزیابی و انتخاب پیمانکاران با لحاظ نمودن معیارهای hse، بعنوان موانع اصلی در پیاده‌سازی نظام یکپارچه hse، درپروژه‌های عمرانی استان چهارمحال و بختیاری می‌باشند. یافته‌های این پژوهش می‌تواند کارایی اقدامات دستگاه‌های اجرایی، شرکت‌های مهندسین مشاور و شرکت‌های پیمانکاری را در جهت هدایت فرایند اجرا و غلبه بر موانع و در نهایت پیاده‌سازی نظام یکپارچهhse در پروژه‌های عمرانی ارتقا دهد.