بررسی نقش تسهیلات پیاده روی در افزایش تمایل شهروندان به عدم استفاده از وسیله نقلیه موتوری

پیاده روی به عنوان یکی از اصلی ترین ارکان حمل ونقل درون شهری علاوه برسفرهای با پیاده روی کامل، به عنوان سیستم مکمل بخشی از تمامی سفرهای درون شهری را شامل می شود. رفتار عابر پیاده تاثیر به سزایی در نوع و میزان شکل گیری سفرهای پیاده دارد. از این رو شناسایی درست تمایلات و مشکلات عابرین موجب ارائه راهکارهای مناسب برای ارتقای کیفیت پیاده روی و افزایش استفاده از سیستم حمل ونقل پیاده می شود. این تحقیق با توجه به رویکرد انسانی پیاده روی و برقراری ارتباط مناسب بین عابرین و پیاده روی در سفرهای درون شهری، به مطالعه نقش تسهیلات پیاده روی در افزایش تمایل شهروندان به عدم استفاده از وسیله نقلیه موتوری در شهرستان بابل پرداخته شده است. تاثیر مشخصات فردی و جمختی پرسش شوندگان مورد ارزیابی قرار گرفت و نتایج حاصل از آن نشان داد که افراد با تحصیلات کمتر نسبت به افراد با تحصیلات بیشتر، افراد با درآمد کمتر نسبت به گروههای درآمدی بالاتر، پیاده روی بیشتر می کنند. همچنین طبق پیشبینی ها مردان نسبت به بانوان پیاده روی بیشتری می کنند. در پایان راهکارهایی در جهت افزایش همسو سازی سیستم های عابر پیاده با تمایلات شهروندان ارائه شده است.