مقایسه تاثیر دو نوع مختلف از پلیمرهای سوپرجاذب به عنوان ماده عمل آورنده داخلی بتن، بررفتار و خواص مکانیکی بتن توانمند

موضوع عمل آوری داخلی در یک دهة گذشته بعنوان یک تکنولوژی جدید جهت ساخت بتن مقاوم در برابر ترک خوردگی ناشی از جمع شدگی اولیه بتن مطرح شده است. به ویژه در ساخت سازه های بتنی با دوام بسیار زیاد، این تکنولوژی بسیار کارآمد می باشد زیرا عمل آوری مناسب و به هنگام، از رشد شرایط مناسب برای ترک خوردن جلوگیری می کند. در حال حاضر در مقالات مختلف بین المللی و داخلی ، عمل آوری داخلی به وسیله پلیمر های سوپرجاذب ، سبک دانه ها (مانند لیکا ) و حتی پوزولان های جاذب آب مانند زئولیت مورد بررسی قرار گرفته و موفق عمل کرده است اما چیزی که مهم است این است که تمامی این مواد علی الخصوص پلیمر های سوپر جاذب، علاوه بر تاثیر بسیار مناسب خود به عنوان یک عمل آورنده داخلی در کاهش جمع شدگی ، افزایش رطوبت داخلی بتن و در نتیجه کاهش ترک های ناشی از جمع شدگی ، اولا به دلیل اینکه آبی مازاد برآب طرح اختلاط(میزان آبی که این مواد برای اشباع شدن جذب میکنند) را وارد طرح میکنند و باتوجه به مقدار مصرف ومیزان جذب آب آن ها، چون نسبت آب به سیمان اصلی طرح افزایش میابد می توانند باعث کاهش خواص مکانیکی شوند و ثانیا به دلیل این که این مواد پس از جذب آب در هنگام میکس افزایش حجم می دهند و از طرفی بعد از مدتی پس از گیرش بتن و متوقف شدن واکنش هیدراتاسیون به دلیل کمبود آب ناشی از نسبت آب به سیمان پایین در بتن های توانمند ، آب جذب شده خودرا به مرور زمان برای ادامه یافتن مجدد واکنش هیدراتاسیون در اختیار بتن قرار می دهند و باعث کاهش حجم خود ورسیدن به حجم اولیه و در نتیجه ایجاد تخلخل در بتن می گردند وبدین صورت نیز می توانند باعث کاهش خواص مکانیکی بتن می شوند.البته در مورد دوم میتوان با انتخاب پلیمرهایی که اندازه ریزتری دارند یا با آسیاب کردن آن ها تاثیر نامطلوب آن ها را بر خواص مکانیکی کمتر کرد.حال اگر میزان افزایش واکنش هیداراتاسیون توسط پلیمرها بتواند بر اثرات نامطلوب بیان شده در بالا توسط پلیمر ها غلبه کند این مواد کمتر خواص مکانیکی را کاهش داده و گاها تا حدی نیز باعث افزایش خواص مکانیکی بتن می شوند. در این مقاله از دو نوع مختلف از انواع سوپر جاذب ،نوع بهداشتی که در محصولات بهداشتی استفاده می شود به میزان 0.5 %و 0.3 % وزن مواد سیمانی ونوع کشاورزی که برای آبرسانی درختان مورد استفاده قرار میگیرد به میزان 0.2% و 0.3% وزن مواد سیمانی به بتن با نسبت آب به مواد سیمانی 0.31 اضافه گردید ،سپس آزمایشات مقاومت فشاری ،کششی، خمشی، جذب آب و التراسونیک بر روی نمونه ها انجام شد و در ادامه مشاهده شد در نوع بهداشتی طرح 0.5 %مصرف و در نوع کشاورزی طرح 0.2% مصرف ، مقاومت مکانیکی و دوام بتن شاهد را نه تنها کاهش ندادند بلکه تاحد زیادی نیز افزایش داده اند