بررسی تاثیر عوامل فیزیکی فضاهای درمانی بر کاهش میزان استرس بیماران ( نمونه موردی: کلینیک‌های قلب و عروق شهر کرمان)

هدف اصلی این مقاله بررسی میزان اثرگذاری کالبد فیزیکی بنا در کاهش میزان استرس فضاهای درمانی ( نمونه موردی: کلینیک‌های قلب و عروق شهر کرمان) است. در این مقاله از روش توصیفی-تحلیلی از نوع کیفی استفاده شده است. در این پژوهش، بخشی از کلینیک‌های شهر کرمان در قالب محدوده‌ی مطالعاتی در نظر گرفته شد. با مراجعات متعدد به این کلینیک‌ها به مدت یک هفته میانگین بیماران مراجعه‌کننده به این مراکز 160 نفر به دست آمد. جدول 1 میانگین مراجعین به کلینیک‌های قلب شهر کرمان را نمایش داده است. با توجه به جامعه‌ی 160 نفری، با استناد به جدول مورگان تعداد 113 نفر به‌عنوان نمونه‌ی آماری تحقیق در نظر گرفته شد. نمونه‌گیری به روش هدفمند انجام شد. جهت گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‌ی محقق ساخته استفاده شد که روایی آن توسط 5 تن از اساتید معماری دانشگاه‌ آزاد اسلامی واحدهای رفسنجان و کرمان مورد تائید قرار گرفت و پایایی آن براساس آلفای کرونباخ 70/0 محاسبه و تایید گردید. داده‌های گردآوری‌شده توسط نرم‌افزار spss ویرایش 22 مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که عوامل فیزیکی از جمله نور، رنگ، صدا، تهویه و رایحه، سرگرمی مثبت، زیبایی، چیدمان، منسوجات، مصالح و مبلمان، خوانایی، حس کنترل،‌ خلوت و حفظ حریم شخصی،‌ ارتباطات و حمایت‌های اجتماعی و آسایش روانی بر کاهش میزان استرس بیماران موثر است. در پایان مقاله راهکارهایی برای هریک از این عوامل ارائه گردید.