مطالعه‌ی تطبیقی اوصاف، اختیارات و وظایف رهبری در نهج‌البلاغه و قانون اساسی جمهوری اسلامی

مقوله ی رهبری در نظام حکومتی اسلام از اهمیت بالایی برخوردار است به طوری که رهبر، نقطه ی ثقل نظام اسلامی محسوب می شود و پابرجایی امور در گرو وجود او می باشد. حضرت امیر علیه‌السلام در نهج البلاغه به واسطه ی این اهمیت و ضرورت آن برای نظام اسلامی،اوصاف وشرایطی را برای آن مطرح می کنند که از جمله ی این اوصاف می توان به صلاحیت علمی، بینش صحیح سیاسی و اجتماعی، عدالت و تقوا اشاره کرد. به واسطه ی این اوصاف، رهبر جامعه ی اسلامی ، وظایف و اختیاراتی چون ایفای نقش محوری در جامعه، نظارت بر بخش های مختلف، شکل دهی نظام قضایی عادلانه، سازماندهی نیروهای نظامی و انتظامی، انتخاب افراد شایسته برای انجام امور جامعه و... بر عهده دارد. با انطباق این محورها با قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، مشاهده می شود که این اوصاف و وظایف در نظام حقوقی ایران نیز برای رهبر یا همان ولی فقیه تعریف شده است. این انطباق سبب می شود که برای درک عمیق و صحیح از جایگاه ولایت فقیه در قانون اساسی، به بنیان‌ها و زیربناهای قانون اساسی ،که نهج البلاغه یکی از منابع اصلی آن محسوب می‌شود، توجه شود.