کاربردهای عدم قطعیت و ریسک در مدیریت

قدرت یک مدیر به توانایی‌های او در تصمیم‌گیری می‌باشد. برای تصمیم‌گیری نیازمند اطلاعات و داده‌های دقیق هستیم. در دنیای واقعی همواره با داده‌های نادقیق سروکار خواهیم داشت [1]. ما همواره با مقداری خطا، داده‌های نادقیق را به‌صورت دقیق استفاده می‌کنیم. روندهای جدید در استراتژی سازمان‌ها، افزایش پیچیدگی پروژه‌ها و جهانی‌سازی، موجب ایجاد چالش‌های جدیدی پیش روی سازمان‌های پروژه محور شده است. یکی از مهم‌ترین مشخصه‌های نهفته در این چالش‌ها را می‌توان عدم قطعیت دانست. به عبارتی اگر عدم قطعیت وجود نداشته باشد، تغییری نیز روی نخواهد داد. پروژه‌ها نیز به‌عنوان یکی از مهم‌ترین فرایندهای کسب‌وکار در معرض عدم قطعیت شدید ناشی از منابع مختلف هستند. به اعتقاد محققان، مدیریت سنتی ریسک پروژه برای مواجهه با این شرایط، کاستی‌های فراوانی دارد که منجر به پیدایش و ارائه مفهوم مدیریت عدم قطعیت شده است. هدف این پژوهش، معرفی نظریه عدم قطعیت است که در مورد تفاوت آن با فازی بودن و نظریه احتمال، نظریه امکان و تفاوت ریسک با عدم قطعیت بحث خواهد شد.