بررسی و ارزیابی ترکیب مهاربند کمانش تاب و قاب خمشی فولادی درساختمان های فولادی بلند مرتبه

مهاربندهای واگرا باید حداقل در یک انتهای باد بند به تیر متصل باشند و حداقل یک انتهای مهاربند به گره تقاطع تیر و ستون متصل نباشد. دراین مهاربندها شکل پذیری نسبت به مهاربندهای همگرا افزایش پیدا می‌کند و عمل دفع انرژی ناشی از نیروی زلزله بهتر انجام می‌شود . شکل‌پذیری در این مهاربند‌ی‌ها توسط جاری‌شدن تیر بین دو سر مهاربند و یا تیر بین مهاربند و ستون شکل می‌گیرد ، که این قسمت از تیر، تیر واسط نام دارد. زمانی که طول تیر واسط زیاد باشد جاری شدن آن توسط لنگر خمشی شکل می‌گیرد و زمانی که طول تیر واسط کم باشد جاری شدن آن توسط نیروهای برشی اتفاق می‌افتد . وقتی که تیر واسط توسط نیروهای وارده از طرف مهاربند وارد رفتار غیرخطی شد آن‌گاه تغییر شکل‌های زیاد از این تیر داده می شود که همین شکل پذیری غیرارتجاعی عامل دفع نیروهای زلزله خواهد شد . البته باید این تیر را در حدی تقویت گردد که تیر اجازه تغییر شکل را داشته باشد ولی از مکانیسم شدن آن جلوگیری به عمل آید. عملکرد غیرالاستیک قابل اطمینان مهاربندها، نیازمند ایجاد مسیر مناسب و آزاد برای تغییرشکلهای پس از الاستیک و قابل پیشگوئی بودن رفتار کمانشی است. از آنجائیکه استراتژی طرح لرزه ای در قابهای مهاربندی شده، اطمینان یافتن از رفتار غیرارتجاعی فقط در مهاربندهاست، زیرا که تغییرشکل غیرارتجاعی پایدار مهاربندها، منبع اصلی جذب انرژی زلزله است. برای اینکار و برای محافظت سایر اعضای غیرشکل پذیر و کنترل شونده به نیرو در سازه مهاربندی شده، باید تخمین واقعی و صحیح از رفتار غیرارتجاعی مهاربندها و نیروهای بوجود آمده در آنها هنگام زلزله های شدید، داشته باشیم.