بررسی و مقایسه نتایج حاصل از مدل سازی ریاضی آنتن 2 روزنه هم محور درون بافت کبد انسان در دوحالت با تومور و بدون تومور

به رشد و تکثیر کنترل نشده و فزاینده سلول‌ها، سرطان گفته می شود. سلول‌های سرطانی تکثیر شده، احتمال دارد که با تشکیل یک توده بافتی، که به آن تومور می گویند، به بافت‌های مجاور خود آسیب برسانند و یا با متاستاز خود (به تولید و پخش سلول‌های سرطانی از یک نقطه به بخش‌های کناری و نزدیک خود و یا سایر بخش‌ها و ارگان‌های بدن متاستاز گفته می شود) به سایر بخش‌های بدن انتقال یابند. معمول ترین و رایج ترین روش های درمانی سرطان جراحی، شیمی‌درمانی و رادیوتراپی می باشد و هم چنین روش پرکاربرد و جدیدتر هایپرترمیا که رو به گسترش می باشد. در این پژوهش به بررسی درمان بافت کبدی سرطانی با وجود تومور و بدون آن، از طریق روش درمانی هایپرترمی پرداخته می شود. در بسیاری از پژوهش های انجام شده در مورد هایپرترمیا، تومور در نظر گرفته نمی شود و به تحلیل نتایج بدون تومور بسنده می گردد. در این مطالعه اثر وجود تومور در هنگام شبیه سازی، بررسی شد. نتایج حاکی از آن است که وجود تومور با خواص متفاوت از بافت سالم در شبیه سازی، بسیار حائز اهمیت است، بگونه ای که می توان گفت شبیه سازی بدون در نظر گرفتن بافت تومورال، نتایج صحیح را بدنبال ندارد.