شناسایی بازدارنده های توسعه‌ گردشگری تاریخی (مطالعه‌ موردی: استان کرمانشاه)

یکی از پیش شرط های مهم توسعه گردشگری، وجود مکان های جاذب گردشگران در هر فضای جغرافیایی است که از این نظر استان کرمانشاه با پیشینه تاریخی درخشان خود یکی از قطب های مستعد گردشگری کشور است. جاذبه های گردشگری تاریخی (قبل و بعد از اسلام) بخش مهمی از توان های گردشگری استان کرمانشاه برای توسعه گردشگری هستند که در صورت تدوین برنامه های منسجم و متناسب با شرایط طبیعی و انسانی حاکم بر گستره جغرافیایی استان، می تواند نقطه اتکای مطمئنی برای توسعه استان کرمانشاه باشند. با این وجود شواهد نشان می دهد گردشگری تاریخی در استان از رونق و شکوفایی درخور و شایسته آن به دور است و این مهم ناشی از موانع متعدّدی است که در مقابل توسعه گردشگری تاریخی در استان قرار دارند. ازاین رو پژوهش کاربردی حاضر که با روش توصیفی - تحلیلی انجام گرفته است، با هدف شناسایی مهم ترین عوامل بازدارنده توسعه گردشگری تاریخی در استان کرمانشاه انجام گرفته است. ابزار اصلی پژوهش برای گردآوری داده های مورد نیاز، پرسشنامه کارشناسان است که روایی و پایایی آن با رعایت اصول علمی تایید شده است و برای دستیابی به اهداف در نظر گرفته شده 135 نفر از متخصّصان گردشگری، اساتید دانشگاهی و محقّقان فعال در این عرصه مشارکت داشته اند. برای تجزیه و تحلیل داده های گردآوری شده از آزمون تحلیل عاملی اکتشافی در نرم افزار spss استفاده شده است. نتایج پژوهش نشان می-دهد ضعف عوامل مدیریتی، ضعف سیستم تبلیغات و اطّلاع رسانی و ضعف امکانات و خدمات مورد نیاز گردشگران در مجاورت جاذبه های گردشگری، از مهم ترین موانع بازدارنده توسعه گردشگری تاریخی در استان کرمانشاه هستند. درنهایت متناسب با نتایج حاصل شده راهکارهای عملیاتی برای رفع موانع شناسایی شده ارائه شده است.