بررسی آزمایشگاهی اثر رنگدانه های معدنی (اکسیدآهن) بر رفتار مکانیکی بتن اسفنجی

بتن رنگی در دهه اخیر از طرح های نوین تحقیقاتی در سطح جهان به شمار می آید. در بین روش های موجود رنگ کردن بتن، استفاده از رنگدانه های معدنی یکی از روش هایی مرسومی است که مورد توجه محققین و تولید کننده ها قرار گرفته است. روش تولید بتن رنگی اساسا تفاوتی با تولید بتن معمولی ندارد و رنگدانه به آسانی به مخلوط اضافه می گردد. بواسطه رنگدانه های معدنی به دامنه وسیعی از رنگ ها می توان دست یافت به نحوی که بتن ساخته شده دارای خواص مطلوبی از دیدگاه مقاومت و دوام باشد. بهترین رنگدانه، رنگدانه های خانواده آهن هستند که به طور طبیعی و مصنوعی قابل دسترس می باشند. با استفاده از این رنگدانه ها می توان بتن با رنگ های اصلی قرمز، نارنجی، قهوه ای، زرد و سیاه را تولید کرد. دراین پژوهش به بررسی تاثیر رنگدانه اکسیدآهن بر مقاومت بتن اسفنجی پرداخته شده است. در این راستا، جمعا 16 طرح اختلاط در نظر گرفته شده که 4 مورد از آن ها به عنوان نمونه شاهد بدون افزودنی رنگدانه و 12 مورد با درصدهای متفاوت رنگدانه ساخته شده و مقاومت فشاری 7 و 28 روزه آن ها اندازه گیری شده است. بر این اساس تاثیر رنگدانه های معدنی با دو رنگ متفاوت (زرد و قرمز) با سه درصد مختلف (%3، 5% و 7%) بر بتن متخلخل مورد بررسی قرار می گیرد. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که نمونه های بتن متخلخل دارای رنگدانه قرمز بیش ترین مقاومت فشاری 7 و 28 روزه را از خود نشان می دهند.