بررسی تغییرات توان سیگنال‌های همودینامیک خود به خودی fnirs در خواب نیمروزی و ارتباط آن‌ها با فرآیند تثبیت حافظه

از مهمترین عملکردهای خواب نقش آن در شکل‌گیری حافظه طولانی مدت است. شناسایی برهم‌کنش بین سیستم عصبی و فعالیت همودینامیک می‌تواند در راستای دستیابی به درک نوروفیزیولوژیک خواب و نقش آن در فرآیند شکل‌گیری و تثبیت حافظه کمک کند. پژوهش‌های زیادی ارتباط بین نوسانات الکتریکی مغز را حین خواب، با فرآیند تثبیت حافظه نشان داده‌اند. جهت شناخت بهتر مکانیزم‌های تثبیت حافظه می‌توان اطلاعات فعالیت الکتریکی و همودینامیکی مغز را در کنار یکدیگر مورد مطالعه قرار داد.در این پژوهش از 19 داوطلب در دو روز کنترل و آزمایش، حین خواب، ثبت همزمان eeg و fnirs گرفته شده است. هر داوطلب در روز آزمایش قبل از خواب، تحت یک شرایط یادگیری اظهاری (یادگیری جفت لغات) و در روز کنترل قبل از خواب، صرفا تحت یک فعالیت مغزی که از نظر حافظه اظهاری خنثی می‌باشد، قرار می‌گیرد. نتایج حاصل از تحلیل فعالیت الکتریکی و همودینامیکی مغز در این دو روز نشان می‌دهد که توان نوسانات همودینامیک خود به خودی مغز در بازه فرکانسی vlfo/lfo حین خواب پس از یادگیری نسبت به شرایط کنترل به طور غالب در سمت چپ prefrontal cortex به صورت معنادار افزایش/کاهش پیدا می‌کند.