بازشناسی امضای دست­نویس مبتنی بر تجمیع ویژگی­های پارامتری و محلی

امضای دست‌نویس (برون‌خط) یکی از زیر مجموعه‌های روش زیست‌سنجی است که از آن برای تشخیص هویت استفاده می‌شود. هرچند فراگیر شدن استفاده از تصویر امضا در فرایند تائید هویت افراد، بسیار محتمل به نظر می‌رسد، اما کارایی سیستم با روبرو شدن با جعل ماهرانه، کاهش می‌یابد. زیرا جاعلین با تمرین زیادی، به تقلید امضای شخص می‌پردازند که باعث کاهش تنوع درون‌کلاسی نسبت به نمونه امضای اصلی می‌شود. بنابراین سیستم تشخیص امضا باید به گونه‌ای طراحی شود که بتواند با دقت بالایی نمونه‌ی جعلی را از الگوی نمونه اصلی تفکیک نماید. به‌این منظور، در این مقاله جهت بهبود عملکرد سیستم، به ترکیب ویژگی‌های پارامتری و الگوی دودویی محلی پرداخته شده است. روش پیشنهادی، محدودیت اصلی الگوریتم الگوی دودویی محلی را با توجه به پیمایش نگاشت‌های پیکسل مرکزی و سایر پیکسل‌های همسایه برطرف نموده است. برای شبیه‌سازی روش پیشنهادی از مجموعه‌داده استاندارد mcyt استفاده شده است. همچنین ارزیابی روش پیشنهادی با ساختار مستقل از نویسنده بر روی طبقه‌بند ماشین بردار پشتیبان انجام شده است. با توجه به نتایج آزمایش‌ها، نرخ خطای میانگین و دقت، در مقایسه با روش‌های پیشین، عملکرد بهتری داشته است.