بررسی روش‌های مسیریابی بر پایه الگوریتم‌های فراابتکاری در شبکه‌های موردی بین خودرویی

شبکه‌های موردی بین خودرویی زیرمجموعه ای از شبکه‌های موردی متحرک می‌باشند که میتوانند جهت ارتباط در سیستم‌های حمل ونقل هوشمند مورد استفاده قرار گیرند این شبکه‌ها مانند شبکه‌های متحرک موردی ساختار خاصی نداشته و در آن‌ها گرههای تشکیل دهنده شبکه، خودروهای در حال حرکت هستند. یکی از مسائل مهم در ارتباطات خودرو به خودرو مسیریابی بین خودروها است که در چند سال اخیر تلاش‌های زیادی در این زمینه انجام شده است. البته توجه به این نکته ضروری است که ارتباطات خودرو به خودرو حالت خاصی از شبکه‌های موردی متحرک هستند؛ اما به علت ویژگی‌های خاص شبکه‌های بین خودرویی مانند تحرک پذیری بالا و محدودیت‌های خاص حرکتی روش‌های مسیریابی مورد استفاده در شبکه‌های موردی متحرک برای شبکه‌های بین خودرویی مناسب نمی‌باشد و نیازمند ارائه روش‌های مسیریابی خاص شبکه موردی بین خودرویی می‌باشد و روش‌های متفاوتی تا به حال برای این شبکه‌ها معرفی شده است. در واقع شبکه موردی بین خودرویی به علت نداشتن زیرساخت و هم چنین نداشتن گره مدیر و از طرفی به علت اینکه توپولوژی شبکه متغیر با زمان دارند، در قسمت‌های مختلف علی الخصوص در بحث مسیریابی نیاز به الگوریتم‌های کارا و متفاوت با شبکه‌های دیگر دارند. در این مقاله برخی پروتکل‌های مسیریابی در شبکه موردی بین خودرویی شرح داده شده و مزایا و معایب آن‌ها مورد بررسی و تجزیه و تحلیل قرار می‌گیرد