مروری بر مدل‌های فازی جهت خوشه‌بندی و مسیریابی در اینترنت اشیاء

اینترنت اشیاء، پدیده‌ای جدید در دنیای فناوری و ارتباطات است. به صورت خلاصه، اینترنت اشیاء فناوری جدیدی است که برای هر موجود در آن، قابلیت ارسال داده از طریق شبکه‌های ارتباطی، اعم از اینترنت یا اینترانت، فراهم می‌گردد. دامنه کاربردی اینترنت اشیاء، بسیار بزرگ است که می‌توان به زنجیره تامین در صنعت تولید، کنترل هوشمند بر وسایل خانگی اشاره کرد. شبکه‌های برق، یکی از کاربردهای این سیستم است. یکی از چالش‌های مهم در اینترنت اشیاء، کاهش انرژی مصرفی و افزایش طول عمر شبکه است. برای این منظور از روش‌های خوشه‌بندی استفاده می‌شود. خوشه‌بندی، یک روش استفاده شده برای کمینه کردن مصرف انرژی گره‌های حسگر است. تعدادی خوشه حاوی گره‌های شبکه اینترنت اشیاء، شکل می‌گیرند که در آن، هر خوشه دارای یک سرخوشه است که قابلیت ارتباط با ایستگاه مرکزی و یا گره چاهک را دارد. در سال‌های اخیر، انتخاب سرخوشه بر اساس منطق فازی پیشنهاد شده است. در مدل‌های فازی، چندین متغیر خوشه را می‌توان خلاصه کرد تا بدون افزایش پیچیدگی در روند انتخاب سرخوشه، سرخوشه مناسب انتخاب شود. در این مقاله، مدل‌های فازی جهت خوشه‌بندی و مسیریابی در اینترنت اشیاء بررسی می‌شوند.