مروری بر روش‌های مبتنی بر الگوریتم‌های فرامکاشفه‌ای جهت مسیریابی در شبکه موردی پروازی

شبکه موردی پروازی نوع خاصی از شبکه موردی متحرک و شبکه موردی بین خودرویی است. البته تفاوت‌های خاصی نیز میان شبکه موردی پروازی و دیگر شبکه‌های موردی وجود دارد. به دلیل تحرک بالای هواپیماهای بدون سرنشین در شبکه موردی پروازی، توپولوژی شبکه به سرعت تغییر می‌کند که تغییر توپولوژی و تحرک گره‌ها، مشکلاتی در مسیریابی در میان هواپیماهای بدون سرنشین ایجاد می‌کند. به دلیل این چالش منحصر به فرد برای شبکه‌های موردی پروازی، قراردادهای شبکه موردی متحرک و شبکه موردی بین خودرویی نمی‌توانند پاسخگوی تمام نیازمندی‌های شبکه موردی پروازی باشند. قراردادها و دستورالعمل‌های مسیریابی باید به قدر کافی پیچیده باشند تا بتوانند جداول مسیریابی را به‌طور پویا بر اساس تغییرات توپولوژیک، به‌روزرسانی کنند. در این مقاله، روش‌های مبتنی بر الگوریتم‌های فرامکاشفه‌ای جهت مسیریابی در شبکه موردی پروازی بررسی می‌شوند. روش‌های مطالعه شده مبتنی بر الگوریتم‌های بهینه‌سازی کلونی مورچگان، بهینه‌سازی چند جهانی، بهینه‌سازی کلونی زنبورعسل، الگوریتم گرگ خاکستری، بهینه‌سازی ازدحام ذرات، الگوریتم جستجو ممنوعه، الگوریتم سنجاقک، بهینه‌سازی نهنگ، بهینه‌سازی کرم شب‌تاب و تبرید شبیه‌سازی شده هستند