ارزیابی عملکرد صنعت گردشگری کشورهای گردش پذیر خاورمیانه و آسیای میانه بر اساس شاخص های توسعه جهانی با استفاده از تحلیل پوششی داده ها

مفهوم کارایی در ادبیات اقتصادی بیشترین ستانده با میزان معینی از نهاده و برعکس است. امروزه به منظور اندازه گیری درجه کارایی از دو دسته رو ش بهر گیری ی شود که عبارتند از روشهای پارامتری و روشهای ناپارامتری. در این مقاله با توجه به روشهای ناپارامتری که بر پایه روشهای برنامه ریزی ریاضی استوار است به ارزیابی کارایی صنعت گردشگری ایران، در مقایسه با سایر کشورهای منطقه پرداخته شده است. شایان ذکر است که مزیت عمده روش تحلیل پوششی داده ها نسبت به سایر روشهای موجود برای اندازه گیری کارایی، این است که می توان به وسیله آن کارایی واحدهایی را که دارای چند ورودی و چند خروجی غیر قابل تبدیل به هم می باشند، ارزیابی نمود.در مقاله حاضر با توجه به ورو دی ها و خروجی ها ی صنعت گردشگری در هر یک از کشورهای منطقه در سال 2018 به ارزیابی کارایی آنها با دو فرض بازدهی نسبت به مقیاس ثابت و بازدهی نسبت به مقیاس متغیر پرداخته شده است