محاسبه کارایی شعب بانک با استفاده از دو روش نسبت‌های مالی و تحلیل پوششی داده‌ها

نظام بانکی ارتباط مستقیم و دو طرفه‌ای با رشد اقتصادی دارد. درنتیجه افزایش کارایی بانک‌ها بر رشد اقتصادی و رشد پایدار تاثیر دارد. تعابیر بسیاری در مورد کارایی وجود دارد. بعنوان مثال اگر سازمانی 100% پتانسیل خود را تولید کند، کاملا کارا است. کارایی را می‌توان از جنبه‌های فنی، تخصیص داده‌ها و اقتصادی مورد بررسی قرار داد، در این زمینه روش‌های ساده و سطحی و همچنین روش‌های پیشرفته‌تر و کامل‌تری وجود دارد. در بسیاری از شرکت‌ها و کارخانه‌ها، محصول نهایی کاملا مشخص و ملموس است. اما در بانک‌ها، به روشنی معلوم نیست و بستگی به نوع نقشی دارد که برای بانک‌ها تعریف می‌کنیم. دو تعریف عمده از نقش بانک‌ها مطرح است. یکی بانک‌ها بعنوان واسطه‌های مالی و دیگر بانک‌ها بعنوان تولیدکنندگان خدمات بانکی. درصورت درنظر‌گرفتن نقش اول، داده‌ها یا عوامل تولید عبارتند از نیروی‌کار، سرمایه و سپرده‌ها و خروجی‌ها یا محصولات عبارتند از وام‌ها و سایر دارایی‌های درآمدساز. در صورت درنظرگرفتن نقش دوم، داده‌ها نیروی کار و سرمایه و خروجی‌ها سپرده‌ها و وام‌ها و سایر خدمات هستند. با توجه به هر یک از این دو نقش کارایی بانک‌ها را از دو روش نسبت‌های مالی و تحلیل پوششی داده‌ها بدست‌آورده و ضمن بررسی مزایا و معایب هر روش باهم مقایسه می‌کنیم.