مروری بر مدل های ابرکارایی رتبه بندی

تحلیل پوششی داده ها (dea) یکی از مهم ترین ابزارهای مدیریتی جهت تصمیم گیری بر پایه روش های علمی، برای محاسبه کارایی و ارزیابی عملکرد واحدهای تصمیم گیری است. امروزه استفاده از dea با سرعت زیادی در حال گسترش بوده و در ارزیابی عملکرد سازمان ها و صنایع مختلف استفاده می شود. مطالعات گسترده ای از نظر تئوری و کاربردی در مدل های deaانجام شده است. با وجود مزیت های فراوان این روش، یکی از مشکلات بارز تحلیل پوششی داده ها آن است که اگر تعداد واحدهای کارا (دارای شاخص کارایی برابر یک) بیش از یک مورد باشد، آنگاه نمی توان بهترین را بین آن ها تعیین و انتخاب نمود، به عبارت دیگر رتبه بندی واحدهای تحت بررسی با شاخص کارایی صد درصد یکی از چالش های پیش روی روش dea محسوب می شود. روش ابرکارایی یکی از مهمترین روش های رتبه بندی در رویکرد dea محسوب می شود. در این مقاله، مروری بر مدل های رایج ابرکارایی رتبه بندی از سال 1993 تا 2018 شده است.