جلوه‌های تاثیر بازی‌های رایانه‌ای بر پیشگیری از بزهکاری اطفال و نوجوانان

بازی‌های رایانه‌ای به‌عنوان یکی از جلوه‌های تکنولوژی همانند سایر جلوه‌های فناورانه دارای نقش دوگانه مثبت و منفی در تمام ابعاد زندگی انسان‌ها می‌باشند و در حیطه جرم‌شناسی به طور ویژه می‌توان نقش‌آفرینی آن‌ها را در دو مقوله‌ی بزهکاری و پیشگیری از آن، مخصوصاً درمود رده سنی کودک و نوجوان ملاحظه نمود چرا که بیشترین میزان استفاده از آنها توسط این رده سنی می‌باشد. به عبارت دیگر باید گفت بازی‌های رایانه‌ای گرچه به‌عنوان یکی از عوامل بزهکاری محسوب می‌شوند لکن نباید از تاثیر متقابل آنها درخصوص پیش‌گیری از بزهکاری غافل ماند. از این رو این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه‌ای و اینترنتی، با بررسی نقش بازی‌ها در پیش‌گیری از بزهکاری، با مد نظر قرار دادن اهداف پیش گیرانه وتطبیق آن با بازی‌های رایانه‌ای، میزان تاثیر آن‌ها درخصوص امر پیشگیری به ویژه برای کودکان و نوجوانان را از منظر نظریات جرم‌شناسانه مورد ارزیابی قرارداده و نشان خواهد داد که بازی‌های رایانه‌ای می‌توانند به‌عنوان وسیله‌ای کاملاً مناسب، برای نهادن تدابیر و اهداف پیشگیرانه اجتماعی همچون: آموزش قواعد اجتماعی و تسهیل جامعه‌پذیری افراد و یا اهداف پیشگیری زودرس یعنی کاهش تمایلات مجرمانه افراد از طریق بازی‌ها و تخلیه انرژی‌های خشن و مجرمانه و همچنین اهداف تدابیر وضعی نظیر: نمایش عواقب زیان بار و غیر قابل جبران ارتکاب جرم و یا کاهش فرصت بزهکاری و بزهدیدگی به وسیله مشغول شدن با آن‌ها مورد استفاده قرار گیرند. همچنین عنایت ویزه بر موارد مهم و اثرگذار بر نقش پیش‌گیرانه بازی‌ها، نظیر توجه به بازی‌سازی براساس انتظار و نیاز مخاطب و یا آموزش سواد رسانه‌ای برای کاستن از آسیب‌های احتمالی و چگونگی مواجه با خطرات سایبری، می‌تواند نقش کاربردی آنها را در محقق ساختن هدف اصلی یعنی پیشگیری از بزهکاری بیش از پیش هموار و فراهم نماید.