تحلیل حقوقی ضمان درک در نرم‌افزارها و بازی های رایانه ای در حقوق ایران، فرانسه و کنوانسیون بیع بین المللی 1980

در غالب خرید و فروش ها که معمولا طرفین معامله نسبت به یکدیگر شناختی ندارند، بیم آن وجود دارد که کالای فروخته شده، برای شخصی غیر از فروشنده باشد و به عبارتی مبیع معامله، مستحقٌ للغیر درآید. این امر در معاملات و سفارشات بازی های رایانه ای مستثنا نیست. قانونگذار برای حمایت از خریدار و نیز مالک اصلی کالا، عنوان ضمان درک را پیش بینی نموده است که پس از کشف این مهم و عدم رضایت مالک اصلی به معامله، اصولا می بایست مبیع به مالک اصلی مسترد شود و ثمن به خریدار بازگردد. از آنِ غیر بودن کالا و ضمانت اجرای ناشی از آن، در قانون مدنی فرانسه با عنوان تضمین فروشنده به عدم مزاحمت حقوقی و عملی خویش و ثالث، و در کنوانسیون بیع بین المللی 1980 در ماده 42 این کنوانسیون پیش بینی شده است. در این تحقیق، ابتدا به تعریف ضمان درک در حقوق ایران و فرانسه می پردازیم و سپس با توجه به مقررات مربوط، ضمانت اجرای تخلف فروشنده در عدم رعایت حقوق مالکیت فکری شخص ثالث در مبیع (بازی رایانه ای) فروخته شده را بیان خواهیم کرد. در آخر مشخص خواهد شد که در سفارشات ساخت بازی های رایانه ای، اگر بازی مورد نظر، از آنِ شخص ثالث باشد، شامل ضمان درک و احکام مربوط به آن خواهد شد. و چنانچه براساس طرح شخص ثالثی، به غیر از سازنده و فروشنده آن باشد، باید میان تعلّق تمامیت حقّ معنوی شخص ثالث نسبت به مبیع، و موردی که استحقاق شخص ثالث نسبت به تمامیت مبیع نیست، بلکه فقط قسمتی از مبیع موضوع حق فکری ثالث است تفکیک نمود که به ترتیب در مورد اول، بازی منتقل شده باید از تصرّف خریدار خارج گردد و فروشنده ملزم به ساخت محصول دیگری باتوجه به مفاد قرارداد خواهد شد؛ و در مورد دوم باید پس از ازاله ی آن قسمت که موضوع حق فکری ثالث است، به خریدار داده شود.