طراحی تعاملی معماری با استفاده از فناوری واقعیت مجازی

واقعیت مجازی درزمینه علوم رایانه به یک علم و فناوری جامع تبدیل‌شده است که طیف گسترده‌ای از تحقیقات و فناوری را دربرمی گیرد و به ابزاری مهم برای توسعه علمی در قرن بیست و یکم تبدیل‌شده است. این فناوری انواع جدیدی از طیف گسترده‌ای از صنایع را ارائه می‌دهد، واقعیت مجازی یک تجربه ایمن، همه‌جانبه و واقع‌گرایانه را برای کاربران فراهم می‌کند که بازسازی برخی از آن‌ها در تنظیمات دنیای واقعی دشوار است. امروزه مفاهیم سنتی بازنمایی (مبتنی بر کاغذ) مرکزیت خود را به‌عنوان مبانی مفهومی برای توضیح فرایندها و دانش مرتبط با طراحی دیجیتال ازدست‌داده‌اند. واقعیت مجازی پتانسیل بسیار زیادی درروند طراحی معماری دارد، این فرآیند در مراحل اولیه ساده، قابل‌کنترل، انگیزه آور و دلپذیر است. دستگاه واقعیت مجازی به دلیل داشتن میدان دید وسیع و سطح بالای درک شده از سوی کاربران قابلیت بسیار زیادی در فرآیند طراحی تعاملی از خود نشان داده است. بر اساس مطالعات و بررسی‌هایی که در حوزه طراحی تعاملی معماری انجام‌شده است، دو مدل پیشنهادشده است که این مدل‌ها شامل حضور توامان دو آواتار در فضای طراحی به‌صورت هم‌زمان و مدل دیگر، تغییرات فصول و آب و هوایی در محیط طراحی هست. از اهداف این پژوهش، پر کردن خلا حس غوطه‌وری و حس حضور یا آنچه در معماری، تجربه زیسته از فضا نامیده می‌شود، هست. این عامل در معماری پدیدارشناسانه از اهمیت بسیار بالایی برخوردار هست و هدف نهایی این پژوهش استفاده از فناوری واقعیت مجازی برای طراحی بهتر و بهینه‌تر فضا معماری هست.