طراحی مدل شبکه‌های عصبی فازی در پیش‌بینی تاب‌آوری بر اساس سه مولفه‌ی روانشناختی هوش‌هیجانی، افسردگی و اضطراب

تاب‌آوری ظرفیت بازگشتن از دشواری پایدار و ادامه‌دار و توانایی درترمیم خویشتن است. تاب‌آوری به ‌عنوان یک ظرفیت انسان توسط عوامل مختلفی فراخوانی می‌شود و سنجش آن در هر فرد از طریق شناسایی این عوامل قابل پیش‌بینی است. در این پژوهش با توجه به نمونه آماری 125 نفری از دانشجویان موسسه حکمت رضوی، تاب‌آوری دانشجویان از طریق سنجش مولفه‌های تاثیرگذار هوش هیجانی، افسردگی و اضطراب و از طریق طراحی مدل شبکه عصبی فازی پیش‌بینی نموده و درمان پیشنهاد را ارائه دهد. شبکه‌های عصبی فازی‎ یک سامانه‌ پردازشی داده‌ها است که از مغز انسان ایده گرفته و پردازش داده‌ها را به عهده پردازنده‌های کوچک و بسیار زیادی سپرده که به ‌صورت به‌ هم ‌پیوسته و موازی با یکدیگر رفتار می‌کنند تا یک مسئله را حل نمایند. شبکه‌های عصبی با توانایی قابل‌ توجه خود در استنتاج نتایج از داده‌های پیچیده می‌توانند در استخراج الگوها و شناسایی گرایش‌های مختلفی که برای انسان‌ها و کامپیوتر شناسایی آن‌ها بسیار دشوار است استفاده شوند. روش شبکه عصبی فازی نسبت به سایر روش‌ها قدرت بالایی در شناخت روند موجود برداده‌ها دارد و در تمامی روش‌ها خطای کمتری نسبت به سایر روش‌ها دارد. نتایج تحقیق بیانگر آن است که روش شبکه عصبی فازی با توجه به میزان کم خطا دارای همگرایی سریع و توانایی تقریب بالا برای پیش‌بینی تاب‌آوری است.