تحلیلی بر علل و عوامل بیکاری دانش آموختگان

یکی از مسائل اساسی که امروزه بیش از هر زمان دیگری نظام آموزش عالی ایران با آن دسته و پنجه نرم می کند معضل بیکاری دانش آموختگان است. این مسئله نه تنها باعث هدر رفت منابع مالی کشور بلکه سبب زایل شدن سرمایه انسانی کشور که به عنوان کنشگران اصلی جوامع مختلف در رسیدن به توسعه همه جانبه می باشد نیز می شود. بنابراین، هدف از این پژوهش تحلیلی بر علل و عوامل بیکاری دانش آموختگان می باشد. این پژوهش کیفی با استفاده از روش تحلیل محتوا انجام شده است. لذا مطالعات انجام شده در زمینه بیکاری دانش آموختگان در بازه زمانی 1385 تا 1397 گردآوری شدند و مفاهیم کلیدی آن ها استخراج شد. برای تحلیل و دسته بندی مفاهیم از راهبرد تحلیل مضمون استفاده شده است. در راستای هدف پژوهش، دو پرسش مطرح شده است؛ بر اساس مطالعه انجام شده در زمینه بیکاری دانش آموختگان در آموزش عالی این عوامل به چند دسته تقسیم می شوند؟ و چه پیشنهادات علمی، سیاستی و حکمرانی و مدیریتی و اجرایی برای بهبود وضعیت بیکاری دانش آموختگان می توان ارائه کرد؟. یافته ها در چهار سطح درون دانشگاه، بیرون دانشگاه در سطح سیاستگذاری آموزش عالی، حمکرانی و سیاستگذاری کلان کشور و فرهنگ جامعه (ظرفیت نرم) دسته بندی شدند. در پایان متناظر با سطوح آسیب ها، پیشنهادات سیاستی برای بهبود وضعیت اشتغال دانش آموختگان آمده است