اصلاح الکترود خمیر کربن با استفاده از کمپلکس'n- (5- برومو-2- هیدروکسی بنزیلیدن) نیکوتینوهیدرازید وانادیوم(v) و بررسی کاربرد آن در اندازه گیری ایزونیازید

استامینوفن و ایزونیازید نقش مهمّی در سلامتی انسان ها ایفا می کنند. درالکترودهای معمولی استامینوفن و ایزونیازید در پتانسیل هایی نزدیک هم اکسید می شود که باعث همپوشانی پاسخ ولتامتری می گردد. لذا توسعه ی روشی که بتواند استامینوفن و ایزونیازید را در نمونه های داروشناختی و دارویی، بدون مزاحمت دیگر اجزاء تعیین کند، از اهمّیت بالایی برخوردار است. در این روش الکترود خمیر کربن با استفاده از کمپلکس 'n- (5- برومو-2- هیدروکسی بنزیلیدن) نیکوتینوهیدرازید وانادیوم(v) و درصدهای مختلف از نانولوله های کربنی اصلاح شد و از آن به عنوان یک حسگر ولتامتری حسّاس جهت اندازه گیری همزمان استامینوفن و ایزونیازید مورد استفاده قرار گرفت. فعّالیت الکتروکاتالیتیکی موثّری درافزایش جریان های آندی وکاهش اضافه ولتاژ آندی در ترکیب دو تایی استامینوفن و ایزونیازید در سطح الکترود اصلاح شده مشاهده شد و مشکل همپوشانی پاسخ های ولتامتری این دو ترکیب مرتفع گردید. تاثیر ph و سرعت روبش پتانسیل محلول بافری بر پاسخ الکترود نسبت به استامینوفن و ایزونیازید جدایش پیک ها به طورکامل با استفاده از ولتامتری پالس تفاضلی (dpv) وچرخه ای (cv) مورد برّرسی قرار گرفت. بالاترین میزان جدایش پیک ها برای این دو ترکیب با استفاده از الکترود اصلاح شده در محلول بافری با 0/4 = ph به-دست آمد. جدایی پیک ها برای استامینوفن و ایزونیازید معادل mv 463 حاصل شد. از مزایای الکترودهای اصلاح شده می توان به گزینش پذیری، حسّاسیت، پایداری(بیش از دو ماه بدون تغییر قابل ملاحظه ای در نتایج) و تکرار پذیری (rsd≤3%) پاسخ-های ولتامتری و همچنین حدّ تشخیص پایین برای استامینوفن و ایزونیازید (حدّ تشخیص 7-10×0/1 مولار برای استامینوفن و ایزونیازید) اشاره کرد. الکترود تهیه شده با موفّقیت جهت تشخیص استامینوفن و ایزونیازید در نمونه های دارویی بکار برده شد.