بررسی نگرش شهروندان شهر تهران نسبت به پلیس خوب(مورد مطالعه: منطقه 12)

مشارکت شهروندان در انجام امور، کیفیت تصمیم گیری پلیس و رفتار محترمانه پلیس در به وجود آمدن نظم عمومی و آرامش الزامی است. مشارکت و همکاری مردم منوط به چگونگی تعامل پلیس با مردم، اعتماد مردم به سازمان پلیس و میزان مشروعیتی است که این سازمان در نزد و نظر مردم دارد. بر همین اساس هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر عدالت رویه ای، اعتماد، امنیت، عملکرد، جنسیت بر نگرش شهروندان منطقه 12 شهر تهران بوده است.روش پژوهش حاضر پیمایشی و از نوع کمی می باشد. جامعه آماری این پژوهش شهروندان ساکن منطقه 12 شهر تهران بودند؛ که اساس فرمول کوکران 384 نفر با روش نمونه گیری سهمیه ای اتفاقی انتخاب شده‌اند. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسشنامه بود و با استفاده از آزمون های تی، پیرسون و رگرسیون، داده‌‌هاى به دست آمده تحلیل شدند. یافته‌ها نشان داده است که با توجه به سطح معناداری (01/0 > sig) و ضریب محاسبه شده، رابطه معنادار مثبتی بین متغیرها ی مستقل و وابسته وجود دارد. 9 درصد از متغیر نگرش به پلیس توسط متغیر جنسیت و عملکرد پلیس تبیین می‌شود. متغیر عدالت رویه ای به علاوه جنسیت و عملکرد 17 درصد را تبیین می کنند. امنیت و متغیرهای عدالت رویه ای، جنسیت و عملکرد 24 درصد از متغیر نگرش به پلیس را تبیین می کنند و با اضافه شدن متغیر اعتماد به این متغیرها مجموعاً 26 درصد از واریانس متغیر وابسته را تبیین می کنند. نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیره نشان داده است که متغیرهای عدالت رویه-ای، امنیت اجتماعی، بیشترین تاثیر را بر متغیر وابسته گذاشته‌اند. در مجموع متغیرهای مستقل که در این پژوهش مورد ارزیابی قرار گرفتند 26 درصد از واریانس متغیر وابسته را تبیین کرده اند. لذا با توجه نتایج نهایی به نظر می رسد برنامه‌ریزی و سیاست‌گذاری های مناسب در سازمان‌های پلیس محور می تواند در بهبود نگرش مردم منطقه 12 شهر تهران نسبت به پلیس موثر واقع شود.