رابطه‌ی مهارت‌های ارتباطی کارکنان اجرایی پلیس با مشارکت شهروندان(مورد مطالعه: کلانتری‌های حوزه‌ی غرب تهران)

مشارکت کنشی هدفمند است که در فرایند تعاملی بین کنشگر و محیط اجتماعی او در جهت نیل به اهداف معین و از پیش تعریف شده نمود پیدا می کند. از طرفی منابع انسانی به عنوان مهم ترین سرمایه‌ی سازمان ها بیشترین نقش را در راستای مشارکت مردم برای تحقق اهداف و رسالت سازمانی بر عهده دارند؛ بنابراین توجه به مولفه‌های تاثیرگذار بر مشارکت شهروندان که به افزایش عملکرد سازمان می انجامد، از جمله تقویت مهارت های ارتباطی کارکنان، یک ضرورت اساسی محسوب می گردد. هدف از انجام این پژوهش، شناسایی رابطه ی بین مهارت های ارتباطی کارکنان اجرایی پلیس با مشارکت شهروندان بوده است. روش مطالعه ی حاضر از نظر داده ها کمی و از نظر اهداف کاربردی و از نظر ماهیت مطالعه ی همبستگی است. این تحقیق در سال 1398 در حوزه ی کلانتری های غرب تهران انجام پذیرفته است. جامعه ی آماری پژوهش حاضر را کلیه ی مراجعین بیشتر از بیست سال سن به معاونت‌های اجتماعی کلانتری های سر کلانتری دوم تهران تشکیل می دهند که بر اساس روش نمونه‌گیری طبقه ای و سپس تصادفی ساده و فرمول تعیین حجم نمونه، تعداد 176 نفر به عنوان نمونه انتخاب گردیدند. ابزار پژوهش را به ترتیب پرسش نامه 28 سوالی مهارت های ارتباطی کارکنان و 16 سوالی مشارکت تشکیل داده است. روایی هر دو ابزار به وسیله ی روایی صوری تایید و اعتبار آن‌ها به وسیله ی آلفای کرونباخ محاسبه گردید.نتایج پژوهش نشان داد که از نظر جامعه ی نمونه، بین ابعاد مهارت های ارتباطی کارکنان اجرای پلیس و مشارکت شهروندان رابطه ی معناداری وجود دارد و میزان همبستگی آن در آزمون فرضیه-ی اصلی معادل 799/. نشان داده شده است؛ بنابراین می توان با تقویت مهارت های ارتباطی در کلانتری ها، پاسگاه ها و واحدهای اجرایی پلیس، میزان مشارکت مردم در تصمیم سازی و حمایت از برنامه های اجرایی پلیس را افزایش داد.