پیش‌بینی نقش شادکامی در مهارت‌های اجتماعی با میانجی‌گری شفقت بر خود در زنان متاهل

امروزه ایجاد شادکامی در بین خانواده‌ها و زنان متاهل با استفاده از مهارت اجتماعی بسیار موردتوجه جوامع قرارگرفته است. هدف این تحقیق پیش‌بینی نقش شادکامی در مهارت‌های اجتماعی با میانجیگری شفقت بر خود در زنان متاهل بوده است.این تحقیق از حیث هدف در زمره تحقیقات کاربردی و روش پژوهش توصیفی از نوع پیمایشی بوده است. جامعه آماری تحقیق زنان متاهل مراجعه‌کننده به مراکز مشاوره و درمان استان تهران است. با توجه به حجم نامحدود جامعه، از روش نمونه‌گیری خوشه‌ای یکی از این مراکز انتخاب و 100 نفر از مراجعان به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. در این پژوهش به‌منظور جمع‌آوری داده‌ها از ابزار پرسشنامه استفاده‌شده است که از روایی آن از طریق روایی همگرا، واگرا و نظر خبرگان و پایایی نیز از طریق آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی مورد تائید قرارگرفته است. جهت آزمون فرضیات از نرم‌افزار اسمارت پی ال اس نسخه 2 استفاده شده است. با توجه به آزمون‌های فرض و یافته‌های آماری، هر سه فرض تحقیق مورد تائید قرار گرفتند. بر اساس نتایج، شدت تاثیر شادکامی بر شفقت بر خود 748/0، شفقت بر خود بر مهارت اجتماعی 519/0 و شادکامی بر مهارت اجتماعی 607/0 است. نتایج پژوهش نشان داده است که هرچقدر شادکامی بالاتر شود در مهارت‌های اجتماعی تاثیرگذار است و هرچقدر شفقت بر خود بالا برود در مهارت اجتماعی تاثیر مثبت می‌گذارد و درنهایت بین شفقت بر خود و شادکامی رابطه مثبت وجود دارد.