رابطه هوش هیجانی و سبک زندگی با تاب آوری دانش آموزان متوسطه پسر شهرستان میاندوآب

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه هوش هیجانی و سبک زندگی با تاب آوری دانش آموزان متوسطه پسر شهرستان میاندوآب انجام شده است. روش این تحقیق توصیفی و همبستگی بوده است. جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش آموزان متوسطه پسر شهرستان میاندوآب به تعداد 1000 نفر تشکیل می دهد. نمونه آماری بر اساس جدول مورگان به تعداد 384 نفر می باشد که به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب گردید. و برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های سنجش هوش هیجانی پالمر و استوف (2001)، پرسشنامه سبک زندگی میلر و اسمیت و برای سنجش تاب آوری از پرسشنامه کونور و دیودسون(2003) استفاده گردید. به منظور اعتبار یابی پرسشنامه ها اقدام به اجرای مطالعه ی مقدماتی بر روی نمونه ای بیست نفری از میان جامعه ی مورد مطالعه شد که با توجه به نتایج به دست امده اعتبار پرسشنامه ها مورد تایید قرار گرفت. و همچنین پایایی به دست آمده برای هوش هیجانی(%79)، سبک زندگی(%82) و تاب آوری(%88) می باشد. برای تجزیه و تحلیل داد ها از از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون گام به گام استفاده گردید. با توجه به نتایج آزمون همبستگی پیرسون مشخص شد که همه ی خرده مقیاس های هوش هیجانی و سبک زندگی با تاب آوری دانش آموزان متوسطه پسر شهرستان میاندوآب رابطه ی معنی داری داشته اند. همچنین هوش هیجانی و سبک زندگی توان پیش بینی تاب آوری دانش آموزان متوسطه پسر متوسطه را دارند.