بررسی نقش تعامل و راهبرد های افزایش آن در محیط های یادگیری الکترونیکی

هدف: قابلیت مشارکت و تعامل یکی از مهم ترین مولفه های موفقیت در نظام آموزش الکترونیکی است. تعامل، عنصری مهم در کلاس درس و فرایند آموزش الکترونیکی است. در حقیقت فرایند تعاملات یادگیری الکترونیکی دنیای ذهنی جدید و گسترده ای را داراست که یادگیری در آن کیفیت و شکل متفاوتی دارد. لذا هدف مقاله حاضر، بررسی نقش تعامل و راهبرد های افزایش آن در محیط های یادگیری الکترونیکی می باشد.روش: در این مطالعه مروری سعی شد با مرور و تحلیل مهم ترین اسناد نظری و پژوهشی موجود، راهکاری برای افزایش و بهبود تعامل در محیط های یادگیری الکترونیکی ارائه شود. جستجوی الکترونیکی در پایگاه های اطلاعاتی معتبر و برخی از کتب و مقالات علمی با کلمات کلیدی یادگیری الکترونیکی، انواع تعامل، آموزش مجازی، رویکرد تعاملی انجام شد.یافته ها: ایجاد محیط های تعامل محور، یکی از ضرورت های اثر بخشی نظام یادگیری الکترونیکی است. تعامل در نظام یادگیری الکترونیکی بخش غیر قابل انکاری در افزایش کیفیت یادگیری، رضایت، یادگیری عمیق و معنادار، توسعه مهارت های ارتباطی، افزایش انگیزش، نگرش مثبت به یادگیری، رشد مهارت های بین فردی، شکل گیری ساختار دانشی، فعالیت و مشارکت بیشتر، موفقیت و پیشرفت افراد است.نتیجه گیری: وجود تعامل و شکل گیری انواع تعاملات در فرایند یاددهی- یادگیری به ویژه در آموزش الکترونیکی یک امر انکار ناپذیر است و توجه و بکارگیری صحیح و مداوم آن، موجب افزایش کیفیت برنامه های آموزش الکترونیکی می شود. بنابر این در کنار توسعه کمی این روش، از توسعه کیفی آن نیز نباید غافل شد. بنابراین، طراحی محیطی تعاملی برای یادگیرندگان آموزش های مجازی بایستی یکی از اولویت های طراحان و متخصصان آموزش قرار گیرد.