تحلیل تربیت علمی و فناورانه در نهج البلاغه

سرعت ظهور ابداعات در جامعه اطلاعاتی عصر حاضر، چنان در حال افزایش است که هنوز مراحل توسعه و عمومی شدن یک نوآوری اطلاعاتی و فناورانه تکامل نیافته که محصول جدید اطلاعاتی با امکانات و فناوری های بهتر و راحت تر ارائه می شود. در چنین عصری، لزوم توجه نظام آموزشی به تربیت علمی و فناورانه از اهمیت بالاتری نسبت به اعصار گذشته برخوردار است. توجه به تربیت علمی و فناورانه در نظام تربیت اسلامی، باید با تکیه بر مبانی دینی صورت پذیرد. لذا اهمیت جمع بین علم و ایمان و نیز جمع بین علم و عمل همواره مورد توجه متون دینی و روایات معصومین(ع) بوده است، چرا غفلت از این مبانی دینی می تواند ما را از رویکرد عدالت محور و حق طلبانه نسبت به علم و فناوری غافل سازد. از همین رو در پژوهش حاضر، تربیت علمی و فناورانه بر اساس رویکرد دینی نهج البلاغه مورد تحلیل قرار گرفته است.