بررسی رابطه بین سبک های یادگیری عاطفی و درگیری تحصیلی دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا همدان

هدف از این پژوهش، بررسی رابطه بین سبک های یادگیری عاطفی دانشجویان و درگیری تحصیلی آن ها بوده است. پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ شیوه گردآوری و تحلیل داده ها، جز پژوهش های توصیفی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه بوعلی سینا در سال تحصیلی 1399-1398 به تعداد 12000 نفر بود، که با استفاده از روش نمونه گیری طبقه های تصادفی، تعداد افراد نمونه براساس جدول برآورد حجم نمونه گرجسی و مورگان، 386 نفر انتخاب شده است. ابزار اندازه گیری، پرسشنامه سبک های یادگیری عاطفی و درگیری تحصیلی است. نتایج نشان داد که سبک های یادگیری عاطفی بر درگیری تحصیلی دانشجویان اثرگذار است. نتایج مقایسه نشان داد که سبک های عاطفی و درگیری تحصیلی در بین دانشجویان پسر و دختر در یک سطح وجود دارد و با یکدیگر تفاوت معناداری مشاهده نشد.