بررسی تطبیقی رابطه بین سبک‌های تفکر با انگیزه پیشرفت دانش‌آموزان پسر دوره اول متوسطه شهرستان پلدختر

هدف پژوهش حاضر رابطه بین سبک‌های تفکر با انگیزه پیشرفت دانش‌آموزان پسر دوره اول متوسطه شهرستان پلدختر بود. پژوهش به شیوه توصیفی - همبستگی انجام شد. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش‌آموزان پسر دوره اول متوسطه شهرستان پلدختر می باشد که مطابق آمارنامه آموزش و پرورش شهر پلدختر در سال تحصیلی 99-1398 تعداد آنها برابر با 1300 نفر گزارش شده است. 100 نفر به شیوه نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه‌های کارکرد سبک های تفکر استرنبرگ و واگنر (1992) و انگیزه پیشرفت اسپنس و هلمریچ ( 1977) استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها و آزمون فرضیه‌های تحقیق علاوه بر شاخص‌های آمار توصیفی از جمله میانگین و انحراف استاندارد از آزمون‌های آمار استنباطی مانند آزمون ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام استفاده شد. نتایج نشان داد بین کارکرد سبک‌های تفکر (قانون‌گذار، اجرایی، قضایی) با انگیزه پیشرفت دانش‌آموزان پسر دوره اول متوسطه شهرستان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد (01/0 < sig). همچنین نتایج رگرسیون چندگانه به شیوه گام به گام نشان داد از بین کارکرد سبک‌های تفکر، سبک تفکر قانون گذار به تنهایی 38 درصد و سبک تفکر قانون گذار و قضایی باهم 41 درصد از واریانس انگیزه پیشرفت را تبیین می‌کنند.