نقش مشترک زن مسلمان در اقتصاد مقاومتی و توسعه پایدار

«اقتصاد مقاومتی» و «توسعه پایدار» دو مفهوم جدید هستند که در قرن اخیر متولّد شده‌اند. اقتصاد مقاومتی تخصیص بهینه منابع در خانواده و اجتماع است به گونه‌ای که قابلیّت مقابله با حوادث و تحمّل فشارها را داشته باشند؛ و توسعه پایدار توسعه‌ای متوازن و همه‌جانبه است که علاوه بر توسعه و تعالی زندگی نسل حاضر به حمایت از نسل های آینده نیز توجّه می‌کند. اقتصاد مقاومتی باید با هدایت خانواده و جامعه در مسیر رشد و توسعه، قدرت جلوگیری درازمدّت از آسیب‌پذیری در مقابل تکانه‌های جهانی را ایجاد کند؛ و برای دستیابی به توسعه پایدار نیز ضروری است رابطه‌ای مسوولانه میان انسان‌ها با نسل‌های آینده به وجود آید و تحقق هر یک از این دو در سطح جامعه نیاز به مبانی محکم فکری و تعهّد اخلاقی قوی دارد. بسیاری از احکام فقه و اخلاق اسلامی همراه با ایجاد التزام درونی، دست‌یابی به توسعه‌ای پایدار را امری عملی خواهند کرد. یافته‌های مقاله نشان می‌دهد که زنان مسلمان گرچه به صورت غیر مستقیم در اجرای تمام احکام اقتصادی و غیر آن در جامعه تاثیرگذار هستند ولی به عنوان کانون خانواده می‌توانند با مدیریت منابع، جلوگیری از اسراف و تبذیر، تقویت فرهنگ کار و تولید، حمایت از تولید داخلی، و نیز انتقال ارزش‌های اخلاقی به نسل آینده، مستقیماً، هم مسوولیّت اصلی تحقّق شاخصه‌های اقتصاد مقاومتی را به عهده بگیرند، و هم مجری حقیقی برنامه‌های توسعه‌ی پایدار باشند.