مدل بین‌المللی سازی شرکت‌های دانش‌بنیان با تبیین نقش گرایش کارآفرینانه، نوسازی استراتژیک، قابلیت‌های پویا و توسعه سرمایه انسانی

یکی از مهم‌ترین اهداف هر نظام اقتصادی در کشورهای درحال‌توسعه رسیدن به ثبات، رشد و توسعه اقتصادی است. باتوجه‌به این که بین‌المللی سازی شرکت‌های دانش‌بنیان پیشران اصلی توسعه و مقابله با تحریم‌های اقتصادی می‌باشد؛ بدین منظور پژوهش حاضر با هدف ارائه مدلی جهت بین‌المللی سازی موفق‌تر شرکت‌های دانش‌بنیان با استفاده از ابعاد متغیر گرایش کارآفرینانه و بررسی اثر میانجی نوسازی استراتژیک و نقش تعدیل‌گری توسعه سرمایه انسانی و قابلیت‌های پویا انجام شده است. جامعه آماری پژوهش مدیران ارشد و کارکنان شرکت‌های دانش‌بنیان مستقر در پارک علم و فناوری دانشگاه تهران و تربیت مدرس است که صادرات و یا فعالیت اقتصادی بین‌المللی داشته‌اند و از میان 260 نفر از آن‌ها 155 نفر به روش نمونه‌گیری دردسترس انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده‌ها نیز پرسش‌نامه است که پایایی آن با میزان آلفای کرونباخ 0/783 تایید شده است. تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از روش کمی، مدل‌یابی معادلات رگرسیون، رویکرد پی ال اس و نرم‌افزار اسمارت پی ال اس نسخه 2 صورت گرفت. نتایج نشان داده است که ابعاد گرایش کارآفرینانه بر نوسازی استراتژیک در شرکت‌های دانش‌بنیان تاثیر مثبت و معنادار دارند. نوسازی استراتژیک با ضریب 0/788 به صورت مستقیم باعث بین‌المللی سازی موفق‌تر شرکت‌های دانش‌بنیان می‌شود و نقش میانجی‌گری نوسازی استراتژیک در رابطه گرایش کارآفرینانه و بین‌المللی سازی تایید شده است. اثر تعدیلگری متغیر توسعه سرمایه انسانی بر رابطه گرایش کارآفرینانه و نوسازی استراتژیک و اثر تعدیلگری متغیر قابلیت‌های پویا بر رابطه نوسازی استراتژیک و بین‌المللی سازی نیز به ترتیب با ضرایب 0/286 و 0/374 مورد تایید قرار گرفته است.

model of internationalization of knowledge enterprises by explaining the role of entrepreneurial orientation, strategic renewal, dynamic capabilities, and human capital development

one of the most important goals of any economic system in a developing country is to achieve economic stability, growth and development. considering that the internationalization of knowledge enterprises is the main driver of development and confrontation with economic sanctions, the present study aims to provide a model for more successful internationalization of knowledge enterprises using the variable dimensions of entrepreneurial orientation and to investigate the mediating effect of strategic renewal and the moderating role of human capital development and dynamic capabilities. the statistical population of the study was senior managers and employees of knowledge enterprise located in the science and technology park of tehran university and tarbiat modares, who had exports or international economic activities and from 260 of them 155 people were selected using the available sampling method. the data collection tool was a questionnaire whose reliability has been confirmed with cronbach’s alpha of 0.783. the results show that the dimensions of entrepreneurial orientation have a positive and significant effect on strategic renewal in knowledge enterprises. strategic renewal, with a coefficient of 0.788, directly leads to more successful internationalization of knowledge enterprises and the mediating role of strategic renewal in the relationship between entrepreneurial orientation and internationalization has been confirmed. the moderating effect of human capital development variable on the relationship between entrepreneurial orientation and strategic renewal and the moderating effect of the dynamic capabilities variable on the relationship between strategic renewal and internationalization have been confirmed with coefficients of 0.286 and 0.374, respectively.