ارزیابی کارایی زیست محیطی بخش صنعت استانی در مصرف گاز طبیعی: کاربرد روش dea و تابع فاصله جهت‌دار

در طی سال های اخیر مشکلات زیست محیطی افزایش یافته است و صنعت از بخش‌هایی است که سبب انتشار گازهای آلاینده می شود، به همین منظور کارایی انرژی و کارایی زیست محیطی صنایع، توجه زیادی را به خود جلب کرده است.هدف این مطالعه ارزیابی کارایی زیست محیطی بخش صنعت استانی ایران در مصرف گاز طبیعی است. برای این منظور  ضمن استفاده  از  تحلیل پوششی داده‌ها و تابع فاصله جهت‌دار، اثرات زیست محیطی  مصرف گاز طبیعی بررسی شد.   نیروی‌کار، سرمایه و  مصرف گاز طبیعی به عنوان نهاده و دی‌اکسید‌کربن ناشی از مصرف گاز طبیعی  و ارزش افزوده  به ترتیب به عنوان ستاده نامطلوب و مطلوب در نظر گرفته شدند. نتایج دلالت بر آن دارد که کارایی زیست محیطی صنایع در استان های ایران پایین است. در سال 1397  صنایع استان تهران و کرمان  بهترین عملکرد زیست محیطی را به خود اختصاص دادند .  تجزیه و تحلیل منطقه‌ای نیز دلالت براین دارد که استان های واقع در ناحیه یک تقسیمات کشوری  بالاترین میزان کارایی زیست محیطی را دارند. یافته  های این تحقیق همچنین موید پراکندگی قابل توجه در میزان کارایی زیست  نواحی مختلف  است.

Evaluating Industrial Environmental Efficiency in Natural Gas Consumption: Application of DEA and Directional Distance Function Approaches at the Provincial Level

In recent years, environmental problems have increased and manufacturing  is one of the sectors that emits polluting gases, so energy efficiency and environmental efficiency of industries, has attracted a lot of attention. The purpose of this study is to assess the environmental efficiency in industrial sector of Iran’s provinces for natural gas consumption. For this purpose, while using data envelopment analysis and directional distance function, the environmental effects of natural gas consumption were investigated. Labor, capital and natural gas consumption were considered as inputs and carbon dioxide from natural gas consumption and value added were considered as undesirable and desirable outputs, respectively. The results indicate that the environmental efficiency of industries in the provinces of Iran is low. In 1397, the industries of Tehran and Kerman provinces had the best environmental performance. Regional analysis also indicates that the provinces located in area one of the country’s divisions have the highest level of environmental efficiency. Findings of this study also confirm the significant dispersion in the efficiency of different areas.