بررسی تطبیقی قصص در قرآن و عهدین

دین مبین اسلام و ادیان توحیدی یهودیت و مسیحیت، هر یک دارای کتب مقدسی هستند، ‏که این کتاب‌ها مبنای ایمان مومنان به این ادیان است. ‏کلمه‌ها، پیامبران معانی اند، و در این پیام گذاری، مانند رسولان و پیامبران، تابع محیط و ‏آداب و سنن و حوزه های ماموریت خویش اند. مجموعه کلمه ها و جملات که از هدفی ‏خاص پیروی می کنند، و بازگوی وقایعی در گذشته و یا توصیف رخدادی می باشند، قصه ‏و قصه‌پردازی است. ‏قصه‌پردازی و خلق آن، ریشه در خلقت، رشد و تکوین آدمی، جامعه اولیه او و نخستین ‏تمدن‌ها دارد. هنر قصه پردازی از طرف دین مبین نیز به رسمیت شناخته شده است، و ‏تقریباً در تمام کتاب های آسمانی به ویژه قرآن کریم، به میزان قابل توجهی مورد استفاده ‏قرار گرفته است. بنابراین قصص قرآن با عهد قدیم به ویژه در داستان پیامبران، دارای ‏مشترکات فراوانی است؛ ولی نوع پردازش قصص در قرآن کریم با کتب مقدس، متفاوت ‏است.‏ در این تحقیق با توجه به اهمیت قصص در قرآن و عهدین،‌ به بررسی تطبیقی آن در ‏این دو منبع پرداخته شد.‏