مسئله انتصابی بودن مقام امامت

امام دارای احوال و ملکات نفسیه‏ای است، که خدای متعال می داند؛ مانند عصمت و پاکی روح و قداست ‏باطن و نزاهتی که با ذات امام همراه بوده و او را از هر گونه قول یا فعل غیر حقی مصون می‏دارد، و از اهواء و شهوات برکنار می کند، و نیز مانند علم و دانشی که با وجود آن چیزی بر او مجهول نمی‏ماند؛ بنابراین کسی غیر از خداوند متعال نمی‌تواند معصوم بودن و عالم به غیب بودن فردی را تشخیص دهد؛ لذا امام امت از طرف خدای متعال منصوب می شود. در این پژوهش که با رویکردی تحلیلی- انتقادی انجام شده است، اثبات می شود انتصاب ولایت امیرالمومنین علی علیه السلام مطابق با نصوص قرآنی انجام شده که این مطلب با شرح واقعه غدیر خم تثبیت می شود.