The Human Soul According To the “Upanishads” and the “Transcendent Wisdom”

Subject and objectives: the study of the human soul was considered by philosophers since ancient times and eastern philosophers especially indian had believed that the human soul is eternal and for thousands of years transmigrates into various bodies and eventually it would disappear in brahma’s essence. the most important school of upanishadic indian philosophy that is called vidanta has this theory about the soul. another school under study is the transcendent wisdom of sadr almuta’allehin. with this description, are the theories of both philosophical schools about the soul, the same or different? if there are differences, how should the theories of the upanishads be criticized on the basis of the transcendent wisdom? method and finding: this article is a comparative one and is a new work in this ground, and the main sources of this research are the four journeys of the transcenddent wisdom of mulla sadra and the sirri akbar of dara shikoh. the upanishads is the first and ancient book of indian philosophy explains; the soul is present in all parts of the human body and all body powers are manifestations of the soul, and the soul has unity with its all powers. the same claim is made by transcendent wisdom of sadr al mute’allihin in islamic philosophy. he says: the soul in its unity, is the whole of the powers and is present in all body. conclusion: this article will compare the theories of two schools and the major ideas which will be discussed are; the definition of the soul, its proofs, the immateriality of the soul, the relationship between the soul and the body and its powers, the eternity and creation of the soul, the immortality and the reincarnation of the soul.

روح انسان به ابتنای «اوپانیشادها» و «حکمت متعالیه»

موضوع و اهداف: مطالعه روح انسان از قدیم الایام مورد توجه فلاسفه بوده و فیلسوفان شرقی به ویژه هندی معتقد بودند که روح انسان ازلی است و هزاران سال است که به اجسام مختلف منتقل می شود و در نهایت در ذات برهما محو می شود. مهمترین مکتب فلسفی هندی اوپانیشادها که ودانتا نام دارد، این نظریه را در مورد روح دارد. یکی دیگر از مکتب های مورد مطالعه، حکمت متعالیه صدرالمتألهین است. با این توصیف، آیا نظریات هر دو مکتب فلسفی در مورد روح یکسان است یا متفاوت؟ در صورت وجود اختلاف، نظریه های اوپانیشادها بر اساس حکمت متعالیه چگونه باید نقد شود؟روش و یافته: این مقاله از نوع تطبیقی ​​و اثری جدید در این زمینه است و منابع اصلی این پژوهش، سیر چهارگانه حکمت متعالیه ملاصدرا و سیر اکبر دارا شِکوه است. اوپانیشادها اولین کتاب باستانی فلسفه هند است که توضیح می دهد; روح در تمام اجزای بدن انسان وجود دارد و تمام قوای بدن مظهر روح هستند و روح با تمام قوای خود وحدت دارد. حکمت متعالیه صدرالمتألهین نیز در فلسفه اسلامی ادعایی بیان می دارد: نفس در وحدت خود، کل قوا را شامل می شود و در تمام بدن موجود است.نتیجه‌گیری: این مقاله به مقایسه نظریه‌های دو مکتب می‌پردازد و ایده‌های عمده مورد بحث عبارتند از: تعریف روح و براهین آن، غیر مادی بودن روح، رابطه روح و بدن و قوای آن، ابدیت و خلقت روح، جاودانگی و تناسخ روح.