دیپلماسی مجازی انقلاب اسلامی ایران در روابط بین الملل (با تاکید بر شبکه های اجتماعی)

امروزه تعریف حیات بشر تغییر یافته و به دو بخش مجازی و حقیقی تقسیم شده است؛ به نحوی که فضای مجازی مبدل به جزء جدانشدنی زندگی مردم جهان معاصر گردیده است. در این میان، شبکه های اجتماعی با کارویژه گردش آزاد اطلاعات - به عنوان بستری جهت زیست مجازی آحاد ملت ها مورد توجه حکومت ها قرار گرفته است که اهمیت این بستر، زمانی بهتر درک خواهد شد که بدانیم فضای مجازی در عصر معاصر، به عنوان یکی از مهم ترین ابزار دیپلماسی عمومی در روابط بین الملل توسط حکومت ها جهت رسیدن به اهداف متنوع خود به کار گرفته می شود و از آن جا که فضای مجازی و به طور خاص شبکه های اجتماعی بستر گردش آزاد اطلاعات را فراهم نموده اند، استفاده از این بستر ضروری می نمایاند. از طرف دیگر، انقلاب اسلامی ایران به عنوان خیزشی با ابتنای فطری، بیشتر از هر حکومتی نیاز به نشر اهداف و آرمان های خود جهت تخاطب با مردم جهان را دارد و این در حالی است که جبهه مقابل انقلاب، حداکثر استفاده را از این عرصه جهت رسیدن به اهداف خود می نماید. بر این اساس، پژوهش حاضر تلاش نموده است با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی صحت این فرضیه را ارزیابی نماید که فضای مجازی و مشخصاً شبکه های اجتماعی می تواند به عنوان یکی از ابزارهای دیپلماسی عمومی مورد توجه قرار گیرد و نیز راهکارهایی را به منظور استفاده حداکثری از این بستر در جهت نشر اهداف و آرمان های انقلاب اسلامی با جذب مخاطبان بین المللی در بستر شبکه های اجتماعی بررسی و ارائه نماید.

دیپلماسی مجازی انقلاب اسلامی ایران در روابط بین الملل (با تأکید بر شبکه های اجتماعی)

امروزه تعریف حیات بشر تغییر یافته و به دو بخش مجازی و حقیقی تقسیم شده است؛ به نحوی که فضای مجازی مبدل به جزء جدانشدنی زندگی مردم جهان معاصر گردیده است. در این میان، شبکه­ های اجتماعی با کارویژه گردش آزاد اطلاعات به عنوان بستری جهت زیست مجازی آحاد ملت­ ها مورد توجه حکومت­ ها قرار گرفته است که اهمیت این بستر، زمانی بهتر درک خواهد شد که بدانیم فضای مجازی در عصر معاصر، به عنوان یکی از مهم­ترین ابزار دیپلماسی عمومی در روابط بین­ الملل توسط حکومت­ ها جهت رسیدن به اهداف متنوع خود به کار گرفته می­ شود و از آن­جا که فضای مجازی و به طور خاص شبکه ­های اجتماعی بستر گردش آزاد اطلاعات را فراهم نموده ­اند، استفاده از این بستر ضروری می­ نمایاند. از طرف دیگر، انقلاب اسلامی ایران به عنوان خیزشی با ابتنای فطری، بیشتر از هر حکومتی نیاز به نشر اهداف و آرمان­ های خود جهت تخاطب با مردم جهان را دارد و این در حالی است که جبهه مقابل انقلاب، حداکثر استفاده را از این عرصه جهت رسیدن به اهداف خود می ­نماید. بر این اساس، پژوهش حاضر تلاش نموده است با استفاده از روش توصیفیتحلیلی صحت این فرضیه را ارزیابی نماید که فضای مجازی و مشخصاً شبکه­ های اجتماعی می ­تواند به عنوان یکی از ابزارهای دیپلماسی عمومی مورد توجه قرار گیرد و نیز راهکارهایی را به منظور استفاده حداکثری از این بستر در جهت نشر اهداف و آرمان ­های انقلاب اسلامی با جذب مخاطبان بین ­المللی در بستر شبکه ­های اجتماعی بررسی و ارائه نماید.