ضرورت جهانی شدن شمس تبریزی

امروزه باور اکثر تحلیل گران فرهنگی و عرفانی بر این است که شمس تفکّر خاصّی داشت و خود او به تنهایی یک مکتبی عرفانی بود ، چون که شمس تنها یک عارف نبود بلکه روان شناسی تاثیرگذار و فیلسوفی کلّی نگر بود و با نگاهی گذرا به مقالاتش می توان به این نتیجه رسید که خود او چون مولانا یک شخصیّت استثنایی بوده، حتّی فراتر از آن . چون شمس فراتر از زمان خود دیده و فراتر از مکان خودش می اندیشید . بنابراین نباید شمس را در زمانی خاصّ ومکانی معیّن محدود کرد بلکه لازم است شخصیّت اورا جهانی در نظر گرفت و امرا جهانی معرفّی نمود ؛ هم چنان که خود او در مقالاتش دایرة نسبت و فامیلی حتّی هم ولایتی و هم کیشی را درهم می شکند و با غیر ایرانی ها چون هم وطنانش و با غیر مسلمانان چون هم کیشانش در هم می آمیزد تا تاثیر گذار باشد .