اقبال لاہوری مرید مولوی و شمس تبریزی

علامه محمد اقبال لاهوری به یکی از شهرهای پاکستان سیالکوت به دنیا آمد و بیشترکسب درس و زندگی را در لاهور به پایان رسانید. وی ابتدا بزبان اردوآغازبه سرود شعر کرد ولی بزودی درک نمود که زبان فارسی زبانی است، که می‌توان در آن پیام و ارمغان را که بهملت اسلامی می‌خواهد هدیه کند، بخوبی آرایه داد. وی وقتی از استادش مولوی سیدمیرحسن فارسی را آموخت آن زمان با بزرگان زبان ادبیات فارسی آشنا شد. این زمانی بود که از میان این همه ستارگان بلند آسمان فارسی دست بدامن مولوی زد و از وی خواست که این خاک را اکسیر سازد. همین بود که دیگر اقبال، مرید هندی و پیرویی پیر رومی بود. بخش عمده‌ای از اشعار اقبال مستقیم و غیر مستیقم به هر دو صورت از مولوی تاثیرپذیرفته است.وی ازمولوی چنان به ره ورشده که گوئی روح آن مرد بزگ در اقبال حلول کرده است چون مولوی از شمس همه چیز را یافته بود لذا اقبال طبعا از شمس بی‌تاثیر و بی‌فیض نمانده است. در اشعار اقبال با ذکر مولانا سخن از شمس هم رفته است که موضوع اصلی این مقاله خواهد بود.