مقایسه‌ی دیدگاه آلستون و شمس تبریزی درباره‌ی رویت خداوند

مواجهه ی مستقیم و بی واسطه با خداوند متعال، مورد توجّه شمس تبریزی است؛ همچنین، این مقصود را به مثابه ی یک رویکرد در تحقیقات ویلیام آلستون می توان مشاهده نمود. این مقاله با استفاده از روش تحلیل دیدگاه این دو شخصیت شاخص در عرفان اسلامی و فلسفه دین غربی و سپس با استفاده از روش مقایسه، درصدد یافتن نقاط اشتراک و افتراق این دو دیدگاه است؛ شمس و آلستون هر دو معتقد به عدم لزوم برهان آوری برای ادراک و اثبات خداوند متعال هستند و از این رهگذر، به امکان و لزوم ادراک مستقیم خداوند گرایش دارند. همچنین، هردو شخصیت به این عقیده اند که این مواجهه ی مستقیم، هویّتی شناختی دارد نه عاطفی. در عین حال، تفاوت های جدّی میان این دو نگرش وجود دارد که عبارتند از: تفاوت از حیث حضوری یا حصولی بودن ادراک، تفاوت از حیث خدای عرفان یا خدای مسیحیت، و در نهایت، تفاوت از حیث توان نظریه در دفاع ز واقع گروی ادراک عرفانی.