جایگاه و احوال شمس تبریزی در مناقب العارفین افلاکی

شمس‌الدین تبریزی از عرفای قرن هفتم است. کتاب مناقب‌العارفین احمد افلاکی نیز یکی از مهم‌ترین منابع به عهد مولاناست. با توجه به شخصیت برجستة عرفانی شمس و اهمیت منقبت نامه‌های صوفیه در معرفی احوال و اوصاف صوفیان و عارفان، در این مقاله به روش مطالعة کتابخانه‌ای و به شیوة توصیفی، تحلیلی جایگاه و احوال شمس تبریزی در مناقب‌العارفین افلاکی، بررسی شده است. پس از مطالعه و بررسی مناقب‌العارفین، مشخص می‌شود که جایگاه و اندیشه‌های شمس در زمینة مسائل عرفانی؛ چون توحید، ولایت، زهد، فقر، عشق، سماع، کرامت‌ها و حجاب‌های راه حق، چگونه بوده است. همچنین با بررسی احوال شمس می‌توان نحوة برخورد او با معاصرانش، دیدگاهش نسبت به زن، شاهد‌ بازی، ملامتیه و موسیقی را از بین روایت‌های مناقب‌العارفین استخراج کرد.